Białystok to największe miasto północno-wschodniej Polski nad rzeką Białą, jest to stolica województwa podlaskiego. fot. Nightman1965/ Białystok to największe miasto północno – wschodniej Polski nad rzeką Białą, jest to stolica województwa podlaskiego. Będąc tutaj zwiedzanie warto zacząć od Pałacu Branickich który kiedyś był siedzibą magnaterii polskiej. Zamek zachwyca wielu turystów swoim bardzo bogatym wystrojem oraz ogrodem który stworzony został na wzór francuskich ogrodów. Zespół bazyliki archikatedralnej Wniebowzięcia NMP w Białymstoku to kościół z okresu późnego renesansu w którym warto się pomodlić i zobaczyć piękny wystrój tej świątyni które urzekną każdego. Bardzo ciekawą budowlą jest ratusz zbudowany w okresie późnego baroku gdzie na dzień dzisiejszy znajduje się Muzeum Podlaskie które warto odwiedzić ze względu na liczne tam eksponaty. Pałac Hasbacha to miejsce w którym mieszkał kiedyś Ervin Hasbach właściciel tkalni, dzisiaj swoją siedzibę ma tutaj oddział WOPR. Kolejnym ciekawym budynkiem jest Pałac Rüdigerów który był siedzibą jak sama nazwa wskazuje rodziny Rüdigerów ale również Krusensternów i Lubomirskich, więc historia tego miejsca jest ciekawa. Na dzień dzisiejszy znajduje się tutaj Wyższa Szkoła Administracji Publicznej. Na terenie Białegostoku istnieje duża liczba ścieżek rowerowych z których korzysta wielu amatorów dwóch kółek. Muzeum Historyczne w Białymstoku które jest tak jakby oddziałem Muzeum Podlaskiego to kolejne bardzo ciekawe miejsce – turysta znajdzie tutaj liczne zbiory związane z historią tego miasta. Warto będąc tutaj odwiedzić Gabinet Numizmatyczny w którym turysta obejrzy miele starych monet oraz medali i papierów wartościowych. Białostockie Muzeum Wsi jest natomiast miejscem gdzie gromadzone są rzeczy związane z terenami wiejskimi wokół Białegostoku. Wszystkie budynki które tutaj zobaczymy są całkowicie autentyczne i nie są to żadne rekonstrukcje. Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy jest kolejnym obok Muzeum Historycznego w Białymstoku jest oddziałem Muzeum Podlaskiego. Skompletowane są tutaj zbiory związane z wnętrzami wielu pałaców, obejrzymy tutaj rzeźby z marmuru i brązu, alabastrowe wazony, świeczniki, kinkiety, dywany, meble, obrazy, lustra, zegary stojące i kominkowe, porcelana miśnieńska, wiedeńska i berlińska, szkło artystyczne z wytwórni polskich oraz zachodnioeuropejskich i wiele innych. Jeżeli chcemy zaczerpnąć świeżego powietrza i pospacerować wśród zieleni to polecamy Planty – jeden z wielu parków w mieście który jest jednym z najpiękniejszych parków w mieście. Będąc tutaj warto zobaczyć Psa Kawelina który jest rzeźbą wykonano z betonu który jest kopią rzeźby z 1936 roku gdyż oryginalna niestety zaginęła w 1944 roku i już jej nie odnaleziono. Tagi: Pałac Branickich Muzeum Podlaskie Pałac Hasbacha Muzeum Historyczne w Białymstoku Białostockie Muzeum Wsi Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy rzeźby z marmuru alabastrowe wazony świeczniki kinkiety porcelana miśnieńska Data publikacji: 2008-06-28 | Liczba wyświetleń: 4598
miasto powiatowe w województwie lubelskim nad Zalesianką. Kraśnik. miasto w województwie lubelskim nad rzeką Wyżnicą. Szczebrzeszyn. miasto w województwie lubelskim, nad rzeką Wieprz. stoczek. Stoczek Łukowski - miasto w województwie lubelskim nad Świdrem. Włodawa. miasto powiatowe w województwie lubelskim, u ujścia Włodawki.
Dlaczego „Biała Podlaska”?Herb miasta i legendaHistoria Białej Podlaskiej w pigułceBiała Podlaska – 15 atrakcji, których nie powinieneś ominąćZespół zamkowy RadziwiłłówDawny zespół szpitalnyAkademia Bialska, pomnik i ławeczka KraszewskiegoPlac Wolności i MagistratAusteria i miejsce egzekucjiZabytkowe kościoły w Białej PodlaskiejKościół św. AnnyKościół Narodzenia NMPKościół św. AntoniegoInne zabytki warte zobaczeniaLotnisko w Białej Podlaskiej Biała Podlaska to miejsce z tradycją położone w zielonej okolicy. Niegdyś była ważnym ośrodkiem w dobrach magnackich wpływowego rodu Radziwiłłów. Rozgośćcie się i poznajcie stolicę Południowego Podlasia. Biała Podlaska, rodzinne miasto Reni, to blisko 60-tysięczna miejscowość leżąca w północnej części województwa lubelskiego. Znajduje się na pograniczu Podlasia i Polesia Lubelskiego. Gwarantujemy, że tutaj odpoczniecie od zgiełku większych miast i skosztujecie lokalnych specjałów, jakim jest np. bankuchen (sękacz). Zacznijmy jednak naszą opowieść od tego, skąd wzięła się nazwa tego miasta. Dlaczego „Biała Podlaska”? Na starych mapach Biała Podlaska widnieje jako Biała. Nazwa ta pochodzi najprawdopodobniej od założyciela miasta, którym był wojewoda trocki – Piotr Biały. W czasach panowania Radziwiłłów nazywana była z kolei Białą Radziłłowską lub Białą Książęcą (łac. Alba Ducalis). Człon „Podlaska” miasto otrzymało w XIX wieku, kiedy została utworzona tzw. gubernia podlaska. Herb miasta i legenda Gdy spojrzycie na herb Białej Podlaskiej, dostrzeżecie Michała Archanioła stojącego na smoku. Ten święty wojownik w prawej ręce trzyma miecz, a w lewej wagę. Do tej symbolicznej walki dobra ze złem nawiązał jeden z właścicieli grodu, Michał Kazimierz Radziwiłł, który zajął się odbudowywaniem miasta ze zniszczeń po potopie szwedzkim. To właśnie on w 1670 roku ustanowił wspomniany herb. Pomnik patrona miasta – Michała Archanioła – stoi dumnie niedaleko dawnej Akademii Bialskiej, o której przeczytacie już za chwilę. A co o herbie mówi legenda? W czasach gdy w leśne ostępy w swe łupieżcze wyprawy Jadźwingów woje się zapuszczali, Leszek Czarny wybrał się, aby przegnać najeźdźców. Siły jednak były wyrównane i władca obawiał się, że może przegrać walkę. Pewnej nocy objawił mu się we śnie Archanioł Michał w lśniącej zbroi i z ognistym mieczem. Oznajmił Leszkowi, że użyczy mu swej broni, którą smoka pokonał. I tak przy użyciu anielskiego oręża wrogów ze swych ziem przegonił. Na pamiątkę niebiańskiej pomocy kościół wystawiono, a święty swą opieką miasto otoczył i na wieki w jego herbie pozostał. Historia Białej Podlaskiej w pigułce Pierwsze wzmianki historyczne przenoszą nas do pierwszej połowy XV wieku, kiedy nad rzeką Krzna wzniesiono niewielki dwór obronny, a w jego pobliżu powstał targ. W drugiej połowie XVI wieku do Białej wkroczyli Radziwiłłowie i to pod ich rządami miasto przeżywało przez ponad 250 lat okres rozkwitu. Biała stała się znanym ośrodkiem produkcji sukna, fajansu i wyrobów drewnianych. W wieku XVII powołano do życia Akademię, która otrzymała status kolonii Akademii Krakowskiej. Biała dostała skrzydeł po raz kolejny w XIX wieku, gdy wybudowano bity traktat warszawsko-brzeski oraz powstała kolej na trasie Warszawa-Terespol. Wtedy też miasto wypiękniało. Drewniane domy zaczęto zastępować budynkami murowanymi, a panująca atmosfera tolerancji religijnej sprzyjała życiu w zgodzie ludzi różnych wyznań: katolików, prawosławnych i Żydów. Okres międzywojenny przyniósł Białej Podlaskiej rozwój demograficzny, kulturalny i przemysłowy. W 1924 roku powstała Podlaska Wytwórnia Samolotów (PWS) produkująca samoloty wojskowe, a wraz z nią utworzono technikum mechaniczne. W ciągu ok. 15 lat PWS zbudowała ponad 1500 samolotów. Niestety, II wojna światowa zahamowała prężny rozwój miasta, a wielu wybitnych mieszkańców poniosło śmierć, w tym niemal cała ludność żydowska. Rany zadane miastu goiły się długo. Smutne pamiątki po tych tragicznych wydarzeniach spotkacie w różnych rejonach Białej Podlaskiej, odwiedzając miejsca egzekucji, pomniki czy cmentarze wojenne (jak np. cmentarz jeńców włoskich). Pod koniec lat 70-tych XX wieku zaczęły powstawać zakłady produkcyjne, a także powołano do życia pierwszą uczelnię wyższą – Akademię Wychowania Fizycznego. Dodamy, że Biała Podlaska była stolicą województwa bialskopodlaskiego w latach 1975 – 1998. Biała Podlaska – 15 atrakcji, których nie powinieneś ominąć Zwiedzanie Białej Podlaskiej rozpoczniemy od centrum miasta. By uprzyjemnić Wam spacer, przygotowaliśmy trasę z zaznaczonymi 15 punktami, o które zahaczyliśmy po drodze. Sprawdźcie z nami, co warto zobaczyć w Białej Podlaskiej. Zespół zamkowy Radziwiłłów Po Radziwiłłach, jednym z najbardziej znanych i wpływowych rodów, zachowało się wiele zabytków. Na uwagę szczególnie zasługuje dawny zespół zamkowy ulokowany w pięknie odremontowanym parku. I mimo że próżno szukać oryginalnego pałacu Radziwiłłów, to wciąż zachowały się pałacowe oficyny oraz ciekawa brama wjazdowa. Ta ostatnia przypominająca łuk triumfalny łączy się charakterystycznym łącznikiem-tunelem z sześciokondygnacyjną wieżą wartowniczą. Cały kompleks wzorowany był na holenderskiej sztuce fortyfikacji, otoczony fosą wraz z wałami ziemnymi i bastionami. Dziś wciąż możecie zobaczyć charakterystyczne zalesione górki, po których bialczanie chętnie spacerują, a zimą zjeżdżają na sankach. Bardzo przyjemnie wspominamy wypoczynek w odrestaurowanych włoskich ogrodach znajdujących się na terenie zespołu zamkowego. Znajdziecie tam plac z fontanną, fragmenty dawnego ogrodzenia z łukami arkadowymi czy mini-labirynt. Niezwykle urokliwie prezentuje się kaplica zamkowa św. Jozafata z pierwszej połowy XVII wieku i wieżyczka wschodnia, która była częścią nieistniejącego już zamkowego skrzydła. W budynkach poradziwiłłowskiego zespołu zamkowego mieszczą się obecnie Muzeum Południowego Podlasia – może pochwalić się jedną z największych w Polsce kolekcji zabytkowych ikon (ponad 1600), w większości pochodzących z… udaremnionego przemytu na wschodniej granicy. Warto również zwrócić uwagę na ciekawą kolekcję obrazów i grafik przedstawiających konie, które wyszły spod ręki Wojciecha i Jerzego Kossaków, oraz wystawę prac Bazylego Albiczuka, zwanego również „podlaskim Nikiforem”Galeria Podlaska – organizuje plenery, warsztaty, wykłady oraz wystawy indywidualne i zbiorowe współczesnych artystów z Polski i zagranicy, promując szczególnie twórczość miejscowych artystówMiejska Biblioteka Publiczna i Multicentrum – miejsce, które uczy poprzez zabawęAmfiteatr – na jego deskach odbywają się różne wydarzenia artystyczne i kulturalne. Dawny zespół szpitalny Naprzeciwko zespołu zamkowego Radziwiłłów natrafiliśmy na nieco schowany wśród drzew ciekawy budynek zespołu szpitalnego św. Karola Boromeusza. W XVIII wieku mieścił się tam dawny klasztor Szarytek, przekształcony następnie na przełomie XIX i XX wieku w szpital i ochronkę (przedszkole/sierociniec). Co ciekawe, jest to jeden z nielicznie zachowanych zabytków barokowej architektury szpitalnej w Polsce. Koniecznie zajrzyjcie też za budynek szpitala. Żeliwna pompa do wody, którą tam zobaczycie, pochodzi z XIX wieku. Akademia Bialska, pomnik i ławeczka Kraszewskiego W sąsiedztwie zespołu zamkowego znajduje się pewien budynek wzniesiony w drugiej połowie XVI wieku. Mieścił się w nim szpital miejski, ale po ok. 40 latach został zaadaptowany na potrzeby Akademii Bialskiej, filii Akademii Krakowskiej. Jej najsławniejszym uczniem był Józef Ignacy Kraszewski, którego spotkacie w Białej aż w trzech miejscach. Pierwszym z nich jest liceum noszące imię tego pisarza i zajmujące budynek dawnej Akademii Bialskiej. Drugim takim zakątkiem jest znajdujący się niedaleko pomnik samego Kraszewskiego z 1928 roku, który powstał z okazji jubileuszu 300-lecia Akademii Bialskiej. Trzecie zaś miejsce wypatrzycie na Placu Wolności tuż obok niewielkiej fontanny. Możecie przysiąść się na ławeczce-pomniku do znanego pisarza, by z dystansu poobserwować toczące się życie w centrum Białej. Plac Wolności i Magistrat Plac Wolności jest głównym placem miasta oraz miejscem spotkań i różnych imprez. W tym miejscu już od XVI wieku mieścił się rynek miejski, który w 1919 roku otrzymał nazwę Plac Wolności na cześć odzyskania przez Polskę niepodległości. Gdy pojawicie się tam w czwartek, będziecie mogli spróbować i kupić regionalne produkty. Na placu oprócz wspomnianej fontanny i ławeczki Kraszewskiego znajdziecie też Pomnik Niepodległości przedstawiający orła w koronie zrywającego się do lotu oraz schodki zwane potocznie „K2”. Z Placu Wolności widoczny jest budynek Magistratu. Został wzniesiony w 1835 roku i był pierwszym w historii miasta obiektem, w którym znajdowała się siedziba władz. To właśnie w tym miejscu w 1920 roku nadano honorowe obywatelstwo miasta marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu. Austeria i miejsce egzekucji Plac Wolności otaczają eklektyczne kamieniczki pochodzące z przełomu XIX i XX wieku. Wśród nich zaciekawiła nas Austeria, czyli dawny zajazd. To w niej podróżni mogli się posilić i przenocować przed dalszą trasą. Budynek ten jest starszy od pozostałych, bo został wybudowany przed 1777 rokiem. Wiek później należąca do zajazdu stajnia została przekształcona na mieszkania, a wozownia – na sklepy. Między Magistratem a Austerią uwagę przykuwa również tzw. „ściana straceń”. Miejsce to upamiętnia dwie publiczne egzekucje 26 bojowników antyhitlerowskich, których żandarmeria wojsk niemieckich rozstrzelała we wrześniu 1943 roku. Zabytkowe kościoły w Białej Podlaskiej Kościół św. Anny Najcenniejszą świątynią miasta jest Kościół parafialny pw. św. Anny (wcześniej farny) wzniesiony przez Radziwiłłów w latach 1596-1603 w stylu renesansowo-barokowym. Budynek powstał na fundamentach rozebranego zboru ariańskiego. Wewnątrz zainteresowała nas Kaplica Radziwiłłowska z dwóch powodów. Po pierwsze, sklepienie kaplicy jest bogato zdobione i ma bogatą symbolikę. Po drugie, dla Radziwiłłów pełniła ona rolę rodowego mauzoleum, w którym umieszczono puszkę z sercem wielkiego przodka – Michała „Sierotki” Radziwiłła. Naprzeciw niej zobaczycie też Kaplicę Różańcową z cennym XVII-wiecznym wizerunkiem Matki Boskiej Śnieżnej (Różańcowej) oraz scenę Męczeństwa Unitów Podlaskich. Gdy wyjdziecie na zewnątrz, zerknijcie jeszcze na XVIII/XIX-wieczne budynki obok kościoła: barokową plebanię, drewniany domek-wikariat, dzwonnicę i ogrodzenie. Kościół Narodzenia NMP Późnobarokowy Kościół Narodzenia NMP został również ufundowany przez Radziwiłłów. Obecny wzniesiono w latach 1747-1758, by umieścić w nim relikwie Jozafata Kuncewicza (pierwszego świętego unickiego). Na przełomie XIX i XX wieku świątynia ta służyła jako cerkiew prawosławna. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na zabytkowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zw. „Bialską” i dekoracje stiukowe. Kościół św. Antoniego Kościół św. Antoniego znajduje się na terenie dawnego klasztoru reformatów z II połowy XVII wieku. Z tego też okresu pochodzą ciekawe malowidła na sklepieniach świątyni i klasztoru. Ten kościół również tymczasowo został przekształcony w cerkiew unicką, a potem cerkiew prawosławną na przełomie XIX i XX wieku. Następnie cały zespół klasztorny przeszedł w ręce Braci Mniejszych Kapucynów. Mieścił się tam ich klasztor oraz siedziba Liceum Żeńskiego. Przed Kościołem św. Antoniego czuwa nad miastem papież Jan Paweł II, którego pomnik został odsłonięty w 2000 roku. Inne zabytki warte zobaczenia Kamienica „Pod Wieszczami” (ul. Narutowicza) – wzniesiona w 1898 roku w stylu neorenesansowym. Poznacie ją po ściętym narożniku, wieżyczce i umieszczonymi na I piętrze wnękami, w których znajdują się popiersia Adama Mickiewicza i Juliusza SłowackiegoKamienica „Dom Kijowskiego” (ul. Narutowicza) – wybudowana w latach 1889 – 1901Drewniane wille wzdłuż ulic Narutowicza, Kolejowej i ZielonejDworzec kolejowy (ul. Stacyjna) – wzniesiony w XIX wieku i rozbudowany w 1928 roku, przypomina dworek szlachecki. Obejdźcie go w poszukaniu zawieszonego na murze zabytkowego telefonu i podnieście słuchawkę. Obok dworca znajdziecie zabytkową wieżę ciśnień. Lotnisko w Białej Podlaskiej Na zakończenie pewnie Was zaskoczymy, ale na terenie Białej Podlaskiej znajduje się lotnisko. Co więcej, może pochwalić się ono jednymi z najdłuższych pasów startowych w Polsce. Funkcjonowanie tej jednej z większych byłych baz wojskowych rozpoczęło się w latach 20-tych XX wieku wraz z powstaniem Podlaskiej Wytwórni Samolotów (PWS). W latach 90-tych XX wieku pojawiły się pomysły przekształcenia lotniska w port pasażersko-towarowy. I wtedy pojawił się on, turecki architekt i biznesman Vahap Toy, który w 2000 roku obiecał stworzyć „drugie Las Vegas w Białej Podlaskiej”. Obecne niszczejące lotnisko miało zamienić się w międzynarodowy port. Jako ciekawostkę dodamy, że w skład całego kompleksu miały wchodzić także luksusowe hotele i kasyna, centrum konferencyjno-biznesowe, tor Formuły 1, stadion olimpijski, aquapark, centrum medyczne, a nawet filia Uniwersytetu w Berkeley. Cały region wiązał z tym projektem (o wartości 6 mld dolarów) ogromne nadzieje. Stało się jednak inaczej. Biznesman nie otrzymał ostatecznie zgody na wycięcie 1700 ha lasów, bo źródła finansowania inwestycji były mało wiarygodne i niejasne. Toy zniknął, pozostawiając po sobie długi i żal mieszkańców, że ich sen o drugim Las Vegas nie ziści się w ich mieście. Obecnie lotnisko w Białej Podlaskiej, zajmujące obszar ponad 600 ha, znalazło się od niedawna w rękach wojska, a dokładniej 18. Dywizji Zmechanizowanej. Biała Podlaska może okazać się ciekawym i mniej oczywistym przystankiem podczas zwiedzania woj. lubelskiego. Jeśli lubicie wypoczywać aktywnie, wybierzcie się na jeden ze szlaków pieszych, rowerowych czy kajakowych po okolicy. Po drodze natraficie na forty Twierdzy Brzeskiej, malownicze wioski i dworki, a także ślady wielokulturowej przeszłości, w tym kościoły i cmentarze różnych wyznań. Stolica Południowego Podlasia wciąż czeka na odkrycie.
Biała Rawska – miasto w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Rawska . Biała Rawska położona jest na Wysoczyźnie Rawskiej, nad rzeką Białką – dopływem Rawki, należącej do dorzecza Bzury . Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto liczyło 3151 mieszkańców [1] .
Rzeczpospolita > Korona > Prowincja Małopolska > Województwo Podlaskie > Ziemie: Drohicka, Mielnicka, Bielska Rzeczpospolita > LITWA > Województwo Brzeskolitewskie > Powiaty: Brześć, [Pińsk] Rzeczpospolita > LITWA > Województwo Trockie > Powiaty: Troki, Grodno, [Kowno], [Upita]NEPOMUKI NA PODLASIU i POLESIU DAWNE WOJEWÓDZTWO PODLASKIE I RP oraz części województw brzesko-litewskiego, trockiego i nowogródzkiego w dzisiejszych granicach RP > GŁÓWNA STRONA NEPOMUKÓW >> NEPOMUKI MAZOWIECKIE >>> NEPOMUKI KURPIOWSKIE >> NEPOMUKI LUBELSKIE >> NEPOMUKI KRESOWE Posłuchaj: "Koło Jana, koło Jana..." (Orkiestra Św. Mikołaja "Piesń sobótkowa" z albumu "Czas do domu", format mp3, 6300 KB, 8:45). Nadnarwiańska pieśń o zbieraniu się dziewcząt na pogański obrzęd przy figurze św. Jana. Plik zamieszczony za wiedzą i zgodą Orkiestry - dziękuję! Zasięg terytorialny Umieszczam tu Nepomuki z regionu Podlasia, który historycznie składa się z trzech dawnych województw: Podlaskiego, Brzesko-litewskiego (część) i Trockiego (część), ograniczając je do obszaru dzisiejszej RP. Ciąg dalszy - na stronie Janów Kresowych - Litewskich, Białoruskich i Ukraińskich >> Podlaskie Jany mają w sobie powiew dawnych Kresów. Jest ich sporo, bo przecież Podlasie to kraina nadbużańska. Lud tam prosty i religijny, więc Nepomuki są zwykle zadbane i w dobrej formie - o ile ich nie ukradziono. Spora część poniższych zbiorów pochodzi ze strony Michała Zalewskiego. Województwo Podlaskie (>>) graniczyło na północy z województwem Trockiem i Prusami, która to granica przecinała jezioro Rajgrodzkie, w połowie pruskie. Wschodnia ściana między Podlasiem a województwem Trockiem zaczynała się od Augustowa i biegła na południe z korytem rzeki Nietty do rzeki Biebrzy czyli Bobry, a od Bobry z korytem rzeki Brzozowej koło wsi Jaćwieże i ze strugą Kamionką do wsi Brzozowej-korony, a stąd do miasteczka Wasilkowa i Białegostoku, tak, że Wasilków w województwie Trockiem, a Białystok leżał na Podlasiu. Od rzeki Supraśli pod Wasilkowem biegła granica sucha na południe aż do wsi Gródka nad Narwią, przy ujściu Narewki, potem brzegiem zachodnim puszczy Białowieskiej, która już do województwa Brzesko-litewskiego należała. Sucha ta granica, okrążywszy podlaskie Kleszczele, dochodziła rzeki Nurca o milę powyżej Bociek i biegła znowu na południe w górę Nurca, a dalej suchym lądem aż do Niemirowa nad Bug i od Buga na południe aż pod Parczów, tak, że: Janów, Biała, Łomazy i Wisznice leżały w województwie Brzesko-litewskim, a Międzyrzec, Rossosz i Horodyszcze na Podlasiu. Ale był to wąski południowy cypel województwa Podlaskiego, bo od Parczowa i Wohynia, położonych w województwie Lubelskiem, zaczynała się już granica zachodnia Podlasia, najprzód z ziemią Łukowską, a od rzeki Liwca w pobliżu Siedlec, z Mazowszem. Województwo Brzeskie (>>) z roku 1569 graniczyło od północy na całej swej długości, począwszy od źródeł rzeki Narwi aż pod Petryków nad Prypecią, z województwem Nowogródzkiem, na wschód z powiatem Mozyrskim województwa Mińskiego i Owruckim Kijowskiego. Na południe sucha granica z województwem Kijowskiem, Wołyńskiem i ziemią Chełmską ciągnęła się ze wschodu od okolic Owrucza na zachód aż do granicy województwa Lubelskiego u rzeki Piwonii w okolicy Parczewa. Zachodnią granicę stanowiło województwo Podlaskie od Parczewa aż po miasto Narewkę nad rzeką Narwią. Zawarte w powyższych granicach województwo Brzeskie dzieliło się na dwa olbrzymie powiaty: Brzeski i Piński (zobacz pozostałą część województwa, dziś poza granicami RP >>). Województwo Trockie (>>) (...) ciągnęło się pasem miejscami wąskim na mil kilka, ale długim na mil 50, z północy od granic Kurlandyi na południe do Narwi i Podlasia. Granicę północną tego województwa stanowiła Kurlandya i Semigalia, ścianę wschodnią województwo Wileńskie i części Nowogródzkiego; od południa leżało Podlasie; na zachodzie także od rzeki Narwi do Augustowa Podlasie, dalej Prusy książęce i księstwo Żmudzkie aż po Kurlandyę. (...) podzielone zostało na 4 powiaty: Trocki, Kowieński, Upicki i Grodzieński. Pierwsze trzy, od granicy pruskiej przez Niemen do Trok i pasem na północ do Kurlandyi ciągnące się, były tak zwaną Litwą Wyższą (Aukstote). (Gloger, 1903) (zobacz pozostałą część województwa, dziś poza granicami RP >>). Naturalnym uzupełnieniem tej strony jest część lubelska (>>) serwisu nepomuckiego WOJEWÓDZTWO PODLASKIE (część w dzisiejszych granicach RP, 122 + 16) zobacz na mapie Google >>ALFABETYCZNIE POWIATY: Augustów (>>) Białystok (cz. w >>) Biała Podlaska (cz. w >>) Bielsk Podlaski (>>) Hajnówka (>>) Łosice (>>) Mońki (>>) NN (>>) Siedlce (cz. w >>) Siemiatycze (>>) Sokołów Podlaski (>>) Sokółka (cz. w podlaskim>>) Węgrów (>>) Wysokie Mazowieckie (>>) MIEJSCOWOŚCI (do uzup:): Augustów (1+1) Bargłów Kościelny Białystok (8+2) Bielsk Podlaski (2+1) Boćki Brańsk Bystre Ciechanowiec (3) Dąbrowa-Łazy Dąbrówka Kościelna Dolistowo Nowe Dołubowo Domanowo (2) Drohiczyn (4) Gaj Gniła Grodzisk Huszlew Jabłonna Lacka Jasionówka (3) Jatwieź Duża Jezierzysk Juchnowiec Kościelny Kalinówka Kościelna Karlusin Knychówek Knyszyn (1+1) Konopczyn Korczew Kosów Lacki Kożany (+1) Krynica Krześlin Kujbiedy Kułaki Kurowice (pow. Sokołów Podlaski,+1) Liwki Szlacheckie Lubiejki Łosice (2) Mężenin Miedzna Mierzynówka Międzyrzec Podlaski (1+1) Mokobody Mordy Narew (1+1) Osiny Górne Osmola Ostrożany (3) Paprotnia Pietkowo Pogorzałki (3+2) Przechodzisko Przytulanka (1+1) Rozbity Kamień Rossosz Ruda (pow. Mońki) Rudka (pow. Biała Podlaska) Sarnaki Siemiatycze (2) Skrzeszew Sokołów Podlaski Stare Mierzwice Stary Kornin Sterdyń Suraż (3) Szczyty-Dzięciołowo Szepietowo-Wawrzyńce Szerenosy Święck-Strumiany (2) Trzcianne Twarogi Lackie Tykocin Węgrów Wólka Korczowska Wólka Okrąglik (1+1) Wroceń Wysokie Mazowieckie Wyszków (3) Wyszowate Złotniki (pow. Białystok, +1) Województwo Podlaskie graniczyło na północy z województwem Trockiem i Prusami, która to granica przecinała jezioro Rajgrodzkie, w połowie pruskie. Wschodnia ściana między Podlasiem a województwem Trockiem zaczynała się od Augustowa i biegła na południe z korytem rzeki Nietty do rzeki Biebrzy czyli Bobry, a od Bobry z korytem rzeki Brzozowej koło wsi Jaćwieże i ze strugą Kamionką do wsi Brzozowej-korony, a stąd do miasteczka Wasilkowa i Białegostoku, tak, że Wasilków w województwie Trockiem, a Białystok leżał na Podlasiu. Od rzeki Supraśli pod Wasilkowem biegła granica sucha na południe aż do wsi Gródka nad Narwią, przy ujściu Narewki, potem brzegiem zachodnim puszczy Białowieskiej, która już do województwa Brzesko-litewskiego należała. Sucha ta granica, okrążywszy podlaskie Kleszczele, dochodziła rzeki Nurca o milę powyżej Bociek i biegła znowu na południe w górę Nurca, a dalej suchym lądem aż do Niemirowa nad Bug i od Buga na południe aż pod Parczów, tak, że: Janów, Biała, Łomazy i Wisznice leżały w województwie Brzesko-litewskim, a Międzyrzec, Rossosz i Horodyszcze na Podlasiu. Ale był to wąski południowy cypel województwa Podlaskiego, bo od Parczowa i Wohynia, położonych w województwie Lubelskiem, zaczynała się już granica zachodnia Podlasia, najprzód z ziemią Łukowską, a od rzeki Liwca w pobliżu Siedlec, z Mazowszem (Gloger, 1903). Umieszczam tu Nepomuki z dawnego województwa podlaskiego, ograniczając je do granic dzisiejszej RP. Ciąg dalszy - na stronie Janów Kresowych - Litewskich, Białoruskich i Ukraińskich >>. Po sąsiedzku: Mazowsze (>>), Kurpie (>>), Lubelskie (>>) Powiat Białystok (część w 19 + 7) zobacz na mapie Google (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w woj. trockim (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w Ziemi Łomżyńskiej woj. mazowieckiego (>>) uwaga: we wrześniu 2016 roku w wyniku połączenia Białostockiego Muzeum Wsi i Działu Etnografii, wyłączonych ze struktur Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, powstało Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej. Skansen leży w Wasilkowie (gmina Wasilków, powiat białostocki), a więc już na terenie dawnego województwa trockiego (>>). Przeniesiono tam liczne figury Jana N., które dawnej znajdowały się w zbiorach Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. To powód, dla którego z tego miejsca zniknęło kilka wpisów - odnajdziecie je w nowej lokalizacji Białystok (8+2) Gniła (+1) Jezierzysk Juchnowiec Kościelny Kożany (+1) Pietkowo Pogorzałki (3+2) Suraż (3) Szerenosy Tykocin Złotniki (+1) - Białystok (gm. i pow. Białystok, ): drewniana barokowa figura z II połowy XVIII wieku (1758? 1771?) ustawiona była niegdyś przy mostku nad rzeką Białą, przy ulicy Świętojańskiej (dawniej Kleindorf) i wjeździe do miasta traktem warszawskim - i niedaleko pałacu, fundacji Jana Klemensa Branickiego. Przypisywanie autorstwa tej rzeźby nadwornemu rzeźbiarzowi hetmana Janowi Chryzostomowi Redlerowi nie jest już, w świetle nowych badań, brane pod uwagę. W roku 1863, w ramach represji popowstaniowych, Rosjanie zrzucili rzeźbę do rzeki. Mieszkańcy wyłowili ją i przenieśli do fary. Według jednego ze źródeł rzeźba przechowywana była (jest?) w starym ("Białym") kościele fundacji Wiesiołowskich. Według innego źródła - zaginął w XIX wieku. Mocna jest hipoteza ( 1997), iż Jan z kościoła Zmartwychwstania (zobacz niżej) jest tym oryginalnym, który stał na moście Białystok (gm. i pow. Białystok, ): 13 listopada 2011 roku na początku mostka na rzece Białej stanęła, po 148 latach przerwy, figura Jana N. Statua odlana z brązu to praca absolwentki krakowskiej ASP Ewa Gołofit, a współautorem jest jej mąż Mirosław Gołofit. Na skutek decyzji jury postać została zmodyfikowana w stosunku do projektu konkursowego, który zdobył druga nagrodę (moim zdaniem na niekorzyść, zobacz niżej). Odlana została w Krakowie. Nieco ciężka, ustawiona na prostopadłościennym cokole. Jan w birecie na lewym ramieniu trzyma krucyfiks ułożony na palmie, prawą wykonuje niezdecydowany ruch. Lewa noga wysunięta do przodu, co jednak nie daje wrażenia klasycznego kontrapostu. Inicjatywę odtworzenia rzeźby podjął swego czasu Krzysztof Sawicki, wiceprezydent Białegostoku, w jednym z wywiadów (GW, 2004-01-08). 14 maja 2011 "Nasz Dziennik" opublikował artykuł z informacją, że przy odtwarzanym w stylu barokowym (co ostatecznie się nie sprawdziło) mostku na Białej stanie przywrócona dwumetrowa figura Jana N. Białystok (gm. i pow. Białystok): w konsekwencji decyzji o odtworzeniu Nepomuka na moście na Białej ogłoszono konkurs, który rozstrzygnięty miał być do końca maja 2011. Na konkurs wpłynęło 11 prac w formie gipsowych modeli. Nie przyznano pierwszej nagrody, gdyż uznano, że zaproponowane Nepomuceny są ... zbyt historyczne. Wg Anny Pieciul z Urzędu Miejskiego w Białymstoku "miał to być konkurs na rzeźbę współczesną, nawiązującą do ikonograficznego przedstawienia świętego. Tymczasem artyści raczej trzymali się kurczowo XVIII-wiecznego wzorca". Najwyższą drugą nagrodę zdobyła absolwentka krakowskiej ASP Ewa Gołofit, a trzecią - absolwent tej samej uczelni Mirosław Gołofit, którego pracę prof. Jadwiga Szczykowska-Załęska uznała za najlepszą. Nadesłane prace pokazano na wystawie oraz w witrynie galerii przy ul. Legionowej. Na zdjęciu poniżej cztery spośród jedenastu prac konkursowych - ciekawe, gdzie prace te odnajdą się po zamknięciu wystawy - obiekty nie zostały zaliczone do spisu Janów Podlaskich (uzup.: GW Białystok --> Białystok: Muzeum Podlaskie [gm. Białystok, pow. Białystok]: tutejsze Muzeum Podlaskie chlubi si e kolekcją drewnianych figur Jana N. z Podlasia i sąsiedniego woj. trockiego. W nawiasach kwadratowych numery katalogowe Muzeum oraz z katalogu "JN święty przydrożny", jeśli rzeźba tam była Białystok pow. Białystok gm. Białystok Rynek Kościuszki [MB/E/2576][nr kat. 5] Figura Jana N. z utrąconymi dłońmi pochodząca z nieustalonej miejscowości, dziś w Muzeum Podlaskim w Białymstoku. Drewno polichromowane, XIX wiek, wysokość 30 cm. Była obecna na wystawie "Jan Nepomucen Święty Przydrożny" Białystok pow. Białystok gm. Białystok Rynek Kościuszki [MB/E/2342] Muzeum Podlaskie przechowuje drzeworyt z wizerunkiem Jana N. stojącego na niewielkim postumencie. Odziany jest on w sutannę, rokietę i mucet, spod którego wystają fragmenty stuły. Na głowie otoczonej promienistym nimbem i 5 stylizowanymi gwiazdkami - biret. Lewą ręką święty trzyma na wysokości piersi krucyfiks, pochylając nad nim twarz. W prawej, wyprostowanej dłoni gałązkę palmy. W lewym, górnym rogu otoczona obłokami i opromieniona monstrancja (?), wokół niej 5 gwiazd. W prawym, dolnym rogu scena spowiedzi w konfesjonale: z lewej klęcząca królowa, z prawej siedzący spowiednik. W lewym, dolnym rogu scena śmierci św. Jana Nepomucena: stojący na moście żołnierze z halabardami i wpadający w nurt rzeki męczennik. Przy filarze mostu 5 gwiazd. Wzdłuż dolnej krawędzi grafiki, na wydzielonym polu napis oraz sygnatura (a (białoryt). Drzeworyt słabo odciśnięty. Klocek powstał w roku 1840, autor sygnowany MS, odbitka po tej dacie (nad: BSM, źródło: Wirtualne Muzeum Drzeworytów Ludowych przy Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli w Krakowie) ¿ Białystok pow: Białystok gm: Białystok Na Wystawie Rolniczo-Przemysłowej, którą oglądać można było w Białymstoku w latach 1928-32, jednym z obiektów była drewniana chata kurpiowska. Przed nią postawiono drewnianą figurę Jana N. w typie właśnie kurpiowskim, na wysokim słupie jak w Olszewce, Baranowie czy Cierpiętach. Sama rzeźba jest bardzo, ale to bardzo podobna do figury autorstwa Łukasza Raczkowskiego z Kadzidła, przeniesionej potem do Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, prezentowanej na wystawie "Święty Przydrożny" (nr kat. 24, MOO/E/2861). Prawie płaski biret z krzyżykiem na głowie Jana jest tak unikalny, że autorstwo tego twórcy jest niemal pewne, natomiast czy jest to ta sama figura, bardzo podobna figura z Lemanu (nr kat. 21) czy inna siostrzana figura wykonana przez tego samego twórcę i czy w ogóle ona jeszcze istnieje - jednym słowem jakie były losy tej rzeźby po zamknięciu wystawy - pozostanie na zawsze zagadką. Rzeźba wyposażona jest w krzyżyk w prawej i palmę w lewej dłoni. Długa stuła (zobacz również figury z miejscowości Brzozowy Kąt, Jazgarka, Ostrołęka/Kadzidło) Białystok pow: Białystok gm: Białystok ul. Makuszyńskiego / Kluka Figurka Jana N. z lat 90. XX wieku znajduje się w kapliczce na słupie przy skrzyżowaniu. Styl ludowy, czarna szata, biret, mały krzyżyk w lewej ręce. Identyfikację potwierdzają publikacje Marty Wróbel (nad: Pietrosul) -/¿ Pogorzałki pow. Białystok gm. Dobrzyniewo Duże (Kościelne) nr 111 Po lewej stronie kościoła jest duża domkowa kapliczka (zamknięta), a koło niej stała do niedawna identyczna jak ta na granicy z Gniłą (zobacz niżej) kapliczka słupowa, z identycznym jak tam Nepomukiem. Tak jak i tamta była to kopia obiektu z 1802 roku, opatrzona tabliczką informacyjną. Niestety w roku 2019 stwierdzono, że kapliczka zawaliła się, a figura zniknęła - być może jest obecnie przechowywana w kościele lub w pomieszczeniach parafii (uzup: Pietrosul) - Pogorzałki pow. Białystok gm. Dobrzyniewo Duże (Kościelne) nr 114e Stoi tu, naprzeciwko przystanku PKS, rekonstrukcja kapliczki Jana N. z Gajku z czasów rozbiorów, która w roku 1938 rozstała przeniesiona do Gniłej, a około roku 1970 ostatecznie zniszczona. Zrekonstruowana kapliczka została przeniesiona z Gniłej (zobacz niżej) nieco na zachód, na pobocze pobliskiej drogi, już w granicach Pogorzałek. W środku do niedawna rezydowała współczesna, identyczna jak trzy figury z Pogorzałek (zobacz wyżej), niezbyt kanoniczna, coś na przełomie Nepomuka i Frasobliwego. Ale typowy dla okolic Knyszyna kształt kapliczki oraz ubiór upewniają nas co do identyfikacji Naszego Ulubionego Świętego. Na słupie tabliczka informacyjna. W roku 2019 stwierdzono, że wewnątrz nie już seryjnej opisanej powyżej figury, a jej los nie jest nam znany. Na jej miejscu znalazła się inna rzeźba Jana N. (zobacz opis obiektu poniżej) Pogorzałki pow. Białystok gm. Dobrzyniewo Duże (Kościelne) W opisanej powyżej rekonstrukcji kapliczki Jana N. z Gajku z czasów rozbiorów około roku 2019 umieszczono - na miejscu usuniętej (?, zobacz wyżej) seryjnej figury takiej samej jak w innych kapliczkach w tej miejscowości - inną rzeźbę Jana N., oddaną z większą ilością detali, w birecie, ze stułą i krzyżem na środku piersi (nad: Pietrosul) - Kożany pow. Białystok gm. Juchnowiec Kościelny Nieistniejąca srebrna tabliczka wotywna z wizerunkiem św. Jana Nepomucena, ofiarowana wraz z monstrancją tutejszej unickiej cerkwi w 1784 roku przez kolatorów - braci Łukasza Michała, Macieja Kazimierza i Ignacego Łęskich (nad: Pietrosul) - Złotniki pow. Białystok gm. Juchnowiec Kościelny W roku 1899 w tutejszej prawosławnej kaplicy było przedstawienie św. Jana Nepomucena , które brane było za wizerunek św. Jana Chrzciciela. Jego losy nie są znane (nad: Pietrosul) Suraż pow. Białystok gm. Suraż ul. Białostocka 16 W tutejszym Muzeum Kapliczek jest ludowa figurka Jana N. Jest to drewniana polichromowana (czerwona peleryna i stuła), w czarnym płaskim birecie, współczesna rzeźba z krzyżykiem i palmą w rękach, umieszczona w prostej kapliczce składającej się z tylnej ścianki i dwuspadowego daszku (nad: Pietrosul) Suraż pow. Białystok gm. Suraż ul. Białostocka 16 W tutejszym Muzeum Kapliczek jest druga ludowa figurka Jana N. Jest to drewniana biało-brązowa współczesna rzeźba z biretem, krzyżykiem i palmą, umieszczona w prostej kapliczce składającej się z tylnej ścianki i dwuspadowego daszku (nad: Pietrosul) Suraż pow. Białystok gm. Suraż ul. Białostocka 16 W tutejszym Muzeum Kapliczek jest trzecia współczesna ludowa figurka Jana N. Jest to drewniana rzeźba z krzyżem i palmą, umieszczona w prostej kapliczce składającej się z tylnej ścianki i dwuspadowego daszku. Na dole sutanny wyrzezany krzyżyk (nad: Pietrosul) Powiat Mońki (część w 12 + 2) zobacz na mapie Google (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w woj. trockim (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w Ziemi Łomżyńskiej woj. mazowieckiego (>>) Dolistowo Nowe Jasionówka (3) Kalinówka Kościelna Knyszyn (1+1) Konopczyn Kujbiedy Przytulanka (1+1) Ruda Trzcianne Wroceń Wyszowate Knyszyn pow. Mońki gm. Mońki Drewniana słupowa kapliczka z niedawno odrestaurowaną przez gminę figurką Jana N. Nowy obiekt zastąpił starą kapliczkę z destruktem figury JN (zobacz niżej) - Przytulanka pow. Mońki gm. Mońki Piękna drewniana kapliczka słupowa, zdaniem mieszkańców ponepomucka, niestety już bez figury Jana N. Typ zbliżony do kapliczek w Kalinówce, Wyszowatem. czy Knyszynie. U jej podnóża kamienny krzyż (uzup: Pietrosul) Wroceń pow. Mońki gm. Goniądz nr 31 [nr kat. 45] Figura Jana N. pochodząca z Wrocenia jest własnością parafii, dlatego lokalizację tego obiektu przypisuję do tutejszego kościoła (uwaga: źródło mówi o parafii z diecezji białostostockiej, nie precyzując o którą chodzi, należy sprawdzić na miejscu). Jest to ludowa drewniana rzeźba w płaszczu w krzyżyki, z małym krucyfiksem w prawej i palemką w lewej dłoni. Podstawa okrągła, zapewne nieoryginalna. Była obecny na wystawie "Święty Przydrożny" (uwaga: zanotowałem niegdyś informację o istnieniu innej figury Jana N. przy drodze wiodącej do promu na Biebrzy i pola namiotowego, jednak in loco informacja nie potwierdziła się. pomylona lokalizacja? należy sprawdzić w źródłach) Ruda (gm. Krypno, pow. Mońki): pusta drewniana kapliczka słupowa w typie knyszyńskim, z metalowym krzyżem na czubku, najprawdopodobniej ponepomucka (uwaga: sprawdzić!). Mocno zniszczona, reperowana blachą Trzcianne (gm. Trzcianne, pow. Mońki) / Białystok: na zbiorczym zdjęciu powyżej największy Jan w centrum zdjęcia to Nepomuk z Trzciannego z XIX wieku, dziś w muzeum w Białymstoku (nr MB/E/2362). Był obecny na wystawie "Święty Przydrożny" Jasionówka pow. Mońki [nr kat. 42] Na zbiorczym zdjęciu z wystawy "Jan Nepomucen Święty Przydrożny" (2003/2004) widoczna jest drewniana figura Jana N. pochodzącego z tej miejscowości. Jest to - jak to widać na zdjęciu z nr 42 z katalogu wystawy, Nepomuk w niebieskim wdzianku, pochodzący z początku XX wieku. Własność Krzysztofa Antoniuka Jasionówka pow. Mońki gm. Jasionówka ul. Korycińska 24 W kościele pw. Św. Trójcy, w lewym ołtarzu przytęczowym, znajduje się obraz Jana N. Święty stoi trzymając poziomo długi krucyfiks. U stóp ma dwa aniołki, jeden z palcem przy ustach, drugi z palmą. Na nakrytym ciężkim obrusem stole po lewej stronie leżą biret, księga i astrolabium kuliste (rzadkość!) Tło lewej strony to szafa z książkami, po prawej jakiś filar przykryty czerwoną draperią. na górze spośród obłoków wychylają się trzy główki anielskie (nad: Pietrosul) Powiat Augustów (część w podlaskim, 2 + 1) zobacz na mapie Google (>>) zobacz część powiatu należącą do >> Augustów (1+1) Bargłów Kościelny - Augustów pow. Augustów gm. Augustów ul. 29 Listopada Z kapliczki, o której mowa powyżej, w latach 60 skradziono >> oryginalną rzeźbę, na jej miejsce wstawiając kopię. Plotka (?) głosi, że sprawcą był początkujący student architektury, dziś wzięty architekt Powiat Sokołów Podlaski (8 + 2) zobacz na mapie Google (>>) Jabłonna Lacka Karlusin Kosów Lacki Kurowice (+1) Rozbity Kamień Skrzeszew Sokołów Podlaski Sterdyń Wólka Okrąglik (1+1) Sokołów Podlaski pow. Sokołów Podlaski gm. Sokołów Podlaski ul. Siedlecka 13 Drewniana kapliczka słupowa z dębowego pnia, oszalowanego deskami, z ludową figurą św. Jana Nepomucena, usytuowana tuż przy moście nad rowem, który niegdyś był rzeką Cetynią. Została zbudowana przez mieszkańców tej ulicy w roku 1806. Na tablicy, data fundacji - 1806, oraz daty restauracji: 1841, 1902, 1961, 1992. Ostatnia renowacja kapliczki i figury miała miejsce na jesieni 2018 roku (nad: uzup: Pietrosul) Karlusin (gm. i pow. Sokołów Podlaski): w tej miejscowości, dziś przedmieściu Sokołowa, istnieje Jan N. - Kurowice (gm. Sabnie, pow. Sokołów Podlaski, ): na dziedzińcu folwarcznym wzniesiono w końcu XVIII wieku oryginalną kapliczkę słupową z arkadowymi przeźroczami, w których umieszczono rzeźbę św. Jana Nepomucena. Wizja lokalna Pietrosula w grudniu 2010 dowodzi, że niestety figurki już nie ma, nie wiadomo co się z nią stało (uwaga: należy pytać na miejscu) Jabłonna Lacka (gm. Jabłonna Lacka, pow. Sokołów Podlaski): 1500 m przed miejscowością, od strony Sokołowa, stoi barokowa kapliczka przydrożna z 2 połowy wieku XVIII. Wewnątrz nowsza figura św. Jana Nepomucena. Na jej wierzchołku widoczna jest srebrząca się (żelazna) szubienica, a na niej zawieszone serce. Obiekty tego typu zwykle mają na szczycie krzyż. Tu historia przedstawia się, według informacji na stronach powiatu, następująco: "Około 1850 roku żył w Jabłonnie Lackiej jeden z dziedziców, człowiek okrutny i pozbawiony uczuć. Miał on młodszą o 12 lat żonę. Kobieta ta, niezwykle wrażliwa, czuła się samotna we dworze, ponieważ mąż przebywał ciągle poza nim. Dni upływały jej na rozmyślaniach i tęsknocie. To pchnęło ją w ramiona młodego rządcy. Jednak pobożność i sumienie kazały jej wyznać swój występek księdzu podczas spowiedzi. Mąż dostrzegł zmianę w zachowaniu żony i znając jej charakter udał się do księdza, aby poznać przyczynę zmian. Ksiądz związany tajemnicą spowiedzi nie wyjawił sekretu żony, za co dziedzic kazał go powiesić. Gdy zaś zrozumiał swój błąd wyjechał z majątku i ślad po nim zaginął. Miejscowa ludność w miejscu, gdzie stała szubienica, na której powieszono księdza Jana, postawiła kapliczkę i umieściła figurę św. Jana Nepomucena, który również jak głosi legenda został zamordowany, gdyż nie chciał wyjawić tajemnicy spowiedzi. Kapliczka stoi do dziś na zakręcie drogi, aby przestrzegać przed 'życiowymi zakrętami'". Ponieważ figura jest identyczna jak te ze Studzienicznej, Szczerb, Turówki (pow. Augustów), Parysowa (pow. Garwolin, Mazowsze >>), Lesin Wielkich (pow. Szczytno), Przerośli (pow. Suwałki), Ruśca, Kraczkowej-Bud (pow. Łańcut, ruskie, Ziemia Przemyska >>), to można przypuszczać, że jest to odlew z jednego wzorca, wykonany w tym samym warsztacie Rozbity Kamień (gm. Bielany, pow. Sokołów Podlaski): ceglana kapliczka z wnęką zamknięta oknem, wewnątrz szablonowa figura Jana N., polichromowana. Na cokole inskrypcja "św. Janie / Nepomucynie / broń nas od niesławy / w życiu i wieczności". Należy do grupy identycznych lub bardzo podobnych figur wykonanych zapewne w jednym zakładzie, z jednego odlewu lub z nieco zmodyfikowanego wzorca (zobacz identyczne Kurzeszyn, Zabiele czy Suche) oraz prawie identyczne Lipniki Stare, Bieżuń czy Janowo) Sterdyń (gm. Sterdyń, pow. Sokołów Podlaski, ): w ołtarzu we wschodniej nawie kościoła św. Anny jest rzeźba młodzieńczego Jana N., z krzyżem i biretem w ręku (nad: Pietrosul) - Wólka Okrąglik pow. Sokołów Podlaski gm. Kosów Lacki DW 627 W XIX-wiecznej kapliczce przy drodze do Kosowa Lackiego (zobacz wyżej) była niegdyś równie stara figura Jana N., zapewne drewniana. W latach II wojny światowej Niemcy zabrali do obozu w Treblince i do kapliczki już nie wróciła (nad: Pietrosul) Powiat Siedlce (część w podlaskim, 8) zobacz na mapie Google (>>) zobacz część powiatu w Ziemi Liwskiej mazowieckiego >> zobacz część powiatu należącą do Ziemi Łukowskiej lubelskiego >> uwaga: miasto Siedlce i jego okolica stanowiły najdalej na północ wysunięty skrawek Ziemi Łukowskiej lubelskiego (>>) i tam umieszczono wpisy dotyczące innych Nepomuków Siedleckich Knychówek Korczew Krynica Krześlin Mokobody Mordy Osiny Górne Paprotnia Krześlin / Kownaciska pow. Siedlce gm. Suchożebry Na granicy wsi Kownacisk i Krześlina lecz po krześlińskiej stronie potoku, prawie na granicy Podlasia jest, według albumu "Sztuka ludowa w Polsce" (który zresztą błędnie lokuje tę miejscowość na Sandomierszczyźnie >>), piękna kapliczka oparta na sześciu kolumnach, kryta gontem. Wybudowano ją w pierwszej połowie XIX wieku, była restaurowana w 1934 roku. Klasycystyczna, murowana z cegły, tynkowana. Wewnątrz piaskowcowa polichromowana figura JN pochodząca ponoć aż z roku 1728, z widocznymi śladami niefachowej naprawy przy podstawie. W roku 2015 okolica została zmeliorowana, a obiekt starannie odnowiony i odmalowany, w tym wydobyte herby i inicjały fundatorów (uwaga 1: według innego źródła figura jest z tego samego okresu co kapliczka. Jest też możliwe, że kapliczka jest jednak XVIII-wieczna). Wyjątkowo malowniczy obiekt! Paprotnia pow. Siedlce gm. Paprotnia W kościele św. Bartłomieja, na ścianie prezbiterium, zawieszono olejny obraz z wizerunkiem dzierżącego krzyż i palmę Jana N. Jan stoi koło pulpitu z zamkniętą Księgą, za nim nieco dziwaczna konstrukcja, która zapewne jest mostem. 1775 rok (nad: Pietrosul) Powiat Węgrów (5) zobacz na mapie Google (>>) Miedzna Węgrów Wyszków (3) Wyszków pow. Węgrów gm. Liw Niedaleko mostu na Liwcu, który stanowi granicę Mazowsza i Podlasia, jest piękna barokowa kapliczka na planie trójkąta, koniec XVIII wieku, fundacja Ossolińskiego. Murowana, trójboczna o wklęsłych bokach, otynkowana. W części dolnej szerszy cokół oddzielony gzymsem od kondygnacji górnej. Kondygnacja górna otwarta trzema arkadami o narożach ujętych pilastrami, ze spływami wolutowymi. Nasadę obiega profilowany gzyms podokapowy, zgierowany na pilastrach. Przykryta daszkiem namiotowym, dachówkowym. W zwieńczeniu kuty z żelaza krzyż równoramienny. Wewnątrz osiemnastowieczna, drewniana rzeźba św. Jana Nepomucena (wpis do rejestru zabytków nr 1489/07 z Analogie to kapliczki fundacji Stroińskich z Bychawy-Podzamcza i Mełgwi-Podzamcza (lubelskie >>) Wyszków pow. Węgrów gm. Liw W kościele Podwyższenia Krzyża Świętego (zobacz wyżej) znajduje się drewniany rokokowy krzyż ołtarzowy, w którego podstawie umieszczono wizerunki św. Wincentego a Paulo i św. Jana Nepomucena (nad: Pietrosul) Powiat Bielsk Podlaski (9 + 1) zobacz na mapie Google (>>) Bielsk Podlaski (2+1) Boćki Brańsk Bystre Domanowo (2) Rudka Szczyty-Dzięciołowo Szczyty-Dzięciołowo pow. Bielsk Podlaski gm. Orla Przy dawnej drodze z Orli do Narwi i koło cerkwi stoi piękny kamienny barokowy Jan N. z ufundowany przez bądź przez hetmana Jana Klemensa Branickiego (1689-1771, miał tu swój letni pałac), bądź przez jego klienta, dzierżawcę a potem właściciela wsi, Andrzeja Węgierskiego herbu Wieniawa (1701-1768), starostę koryckiego. przypuszcza, że mogło się to stać z okazji narodzin syna pułkownika, Jana Walentego Węgierskiego w roku 1755. Wydarzenie to datowałoby zatem powstanie rzeźby na ten właśnie rok. Lokalizacja przy cerkwi jest najprawdopodobniej oryginalna (mimo konkurencyjnych teorii: cmentarz, skraj wsi, przy moście na Orlance oraz zdjęcia z roku 1915, które dokumentuje chwilowy brak Jana na cokole) i nie dziwi specjalnie - od fundacji w roku 1758 było to świątynia unicka. Rosjanie oddali ją jednak prawosławnym w 1839 roku. Wtedy o rzeźbę upomnieli się katolicy z Bielska i postanowili ją zabrać. Zdjęto ją już z cokołu, kiedy mieszkańcy wsi podjęli akcję odbicia świętego. W walce Jan nieco stracił jedno ramię i aureolę z gwiazdami, które zabrali bielszczanie. W roku 2012 miał miejsce podobny konflikt, a raczej jego odwrotność, tym razem na tle środków koniecznych na renowację rzeźby. Proboszcz parafii prawosławnej ogłosił podczas nabożeństwa, bez jakichkolwiek konsultacji, że figura zostanie przeniesiona, jako że "nie był świętym prawosławnym". Rzecznik prasowy Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego potwierdził, że parafii brak pieniędzy na forsowany przez konserwatora remont i stąd pomysł pozbycia się JN i postawienia na jego miejscu kapliczki. Za Janem ujęli się jednak mieszkańcy wsi. W roku 2016 remont ten ostatecznie przeprowadzono, likwidując wyszczerbienia cokołu dowodzące chwilowe usunięcie z niego Jana, dorabiając utrąconą lewą dłoń z mankietem, dwa palce prawej dłoni, czubek nosa, ramiona krzyża i frontową część ogrodzenia z drzwiczkami. Cokół jest prostopadłościanem zaopatrzonym w gzyms i płyciny o wyciętych ćwierćkoliście narożnikach, o widocznych śladach napraw. Figura ustawiona jest w kontrapoście, w prawe ręce krucyfiks, lewa opuszczona i pusta - być może była w niej niegdyś palma. Zarost i rysy twarzy z głęboko wciętymi gałkami oczu i wydrążonymi źrenicami, nozdrzami i ustami. Zastosowano zaawansowany technicznie zabieg polegający na deformacji jednej strony twarzy celem korekty optycznej. Stąd wiadomo, że najkorzystniejsze punkty obserwacji to frontalny i 3/4 z prawej strony, co potwierdza skromniejsze opracowanie tyłu posągu. Precyzyjnie cięte szaty - biret, sutanna, befka, rokieta wykończona koronką wierconą świdrem, peleryna wiązana pod koloratką, buty o ściętych czubach. Ostre załamania materii dające charakterystyczny dla lwowskiej szkoły rzeźby rokokowej efekt giętej blachy. Rzeźbę otacza późnobarokowe kute ogrodzenie, naprawione i uzupełnione po uszkodzeniach z początku i końca wieku XX. Wątpliwości - wobec gestu lewej, pustej dzisiaj dłoni -budzić może umieszczenie liścia palmowego pod krucyfiksem. Pewny do niedawna związek - poprzez osobę fundatora - tej figury z Janem z mostka na Białej w Białymstoku z 1758 roku, strącanym do rzeki przez Rosjan (zobacz powyżej) jest ostatnio podważany. Traci więc swą atrakcyjność wersja mówiąca, że figura ze Szczytów-Dzięciołowa po prostu nie spodobała się hetmanowi i zesłał ją na prowincję, a na most przed swą główną siedzibą zamówił nową rzeźbę. Hipotezę o autorstwie figury sprzed cerkwi nadwornego rzeźbiarza hetmana Jana Chryzostoma Redlera obala, moim zdaniem skutecznie, Michał Wardzyński ("Pomnik św. Jana Nepomucena w Szczytach-Dzięciołowie — nieznane dzieło Sebastiana Fesingera? Przyczynek do badań nad obecnością lwowskiej rzeźby rokokowej na Podlasiu", IHS UW, Warszawa-Bielsk Podlaski 2018), który powołuje się na jej podobieństwo z figurą Jana N. ze Szczerca pod Lwowem (zobacz >>), nieznanego twórcy. W zamian Wardzyński proponuje przyjąć autorstwo jednego z rzeźbiarzy szkoły lwowskiej i wskazuje na Sebastiana Fesingera (?-1771) Boćki pow. Bielsk Podlaski gm. Boćki ul. Świętojańska 19 Na rogu ul. Świętojańskiej (!) i Bielskiej ustawiono kamienną barokową figurę Jana N. ustawiono na cokole z kamieni polnych, zapewne wtórnie. Kontrapost, duża palma, krzyż na lewym ramieniu, biret. Jest to XVIII-wieczna fundacja Józefa Franciszka Sapiehy, stąd wysoka klasa artystyczna. Rzeźbę wykonał w roku 1741 bawarczyk Thomas Hütter (Tomasz Hutter) - były jezuita, żyjący w latach 1696-1745, osiedlony w Sandomierzu, a potem w Jarosławiu, być może również autor figury JN w Pratulinie (pow. Biała Podlaska). Obiekt należy do grupy barokowych rzeźb z Podlasia i okolic (Mordy, Boćki, Szczyty-Dzięciołowo, Chmielów, Siemiatycze, Pratulin) Powiat Hajnówka (2 + 1) zobacz na mapie Google (>>) Narew (1+1) Stary Kornin - Narew pow. Hajnówka gm. Narew ul. Bielska 27 W tym samym kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika (zobacz wyżej) była kiedyś figura Jana N., wymienia ją bowiem pewne źródło. Niestety wg wizji lokalnej i wywiadu z kościelnym nie zachowała się do dzisiaj (uzup: Pietrosul) Stary Kornin pow. Hajnówka gm. Dubicze Cerkiewne nr 32 W dawnej cerkwi zachował się wizerunek (konterfekcik) Jana N. Tak o nim mówi źródło: "Spisanie przybyłych rzeczy z ofiar do cerkwi (...) Kanaczek srebrny w gwiazdkę, we środku konterfekcik za szkłem św. Nepomucena, na sznurku niebieskim jedwabnym. (...) Działo się w Korninie dnia 21 Septembris 1716" ("Księga cudów przed ikoną matki bożej w Starym Korninie dokonanych. Do druku przygotował i wstępem opatrzył Antoni Mironowicz", Białystok 1997, s. 72. uwaga: sprawdzić stan aktualny) (nad: Pietrosul) Powiat Siemiatycze (15) zobacz na mapie Google (>>) Dołubowo Drohiczyn (4) Grodzisk Lubiejki Mierzynówka Osmola Ostrożany (3) Siemiatycze (2) Twarogi Lackie Mierzynówka pow. Siemiatycze gm. Grodzisk Przy drodze z Czarnej Średniej do Grodziska znajduje się ceglana tynkowana czworokątna kapliczka wnękowa z początku XIX lub końca XVIII wieku, o proweniencji dworskiej. Kryta jest dwuspadowo dachówką, z ceglanym gzymsikiem. W niej, za metalową kratą (po roku 1938 zastąpiła ona drewnianą balustradę), od 2011 (?) roku znajduje się nowa rzeźba, nawiązująca wyglądem do poprzedniej, postawiona staraniem ks. Henryka Kosza. Stara figura została umieszczona w kościele w Grodzisku (zobacz niżej). Ta zmiana związana jest z remontem całego obiektu. W porównaniu do poprzedniczki nowa rzeźba ma inne rysy twarzy, natomiast wiernie powtórzono fałdy szaty i kształt biretu. Kapliczka na pewno nie zyskała w wyniku dodania tablic informacyjnych i wybrukowaniem podejścia. W okolicy jest w obiegu powiedzenie "Odwrócił się dupą jak św. Jan od Mierzynówki", ponieważ rzeźba stoi tyłem do zabudowań wsi (zobacz też Mężenin oraz podobne obiekty z Drohiczyna, Ostrożan, Osmoli) Drohiczyn pow. Siemiatycze gm. Drohiczyn ul. Kraszewskiego W Muzeum Diecezjalnym przechowuje się drugą figurę Jana N. Wysokość 35 cm, autor nieznany, drewno ze śladami polichromii, Była obecna na wystawie "Jan Nepomucen święty przydrożny" (zobacz >>) i znalazła się w jej katalogu pod nr kat. 44 (uzup: Pietrosul) Drohiczyn (gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, ): murowana tynkowana czworokątna kapliczka przy ulicy Mieszka I, przy skrzyżowaniu z Świętojańską, we wnęce XVIII-wieczna drewniana figura Jana N. Ostatnio zlikwidowano kratę oddzielającą Jana, a u jego stóp złożono zniszczone drewniane atrybuty - krzyż i palmę Ostrożany (gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze): ceglana tynkowana kapliczka na planie prostokąta, ze schodkowym szczytem, z 1920 roku. Od frontu nisza z barokową figurą Jana N. z II połowy XVIII wieku Ostrożany (gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, ): w lewym bocznym ołtarzu kościoła parafialnego znajduje się obraz nepomucki z II połowy XVIII wieku, barokowy. We wnętrzu biblioteki (?) Jan na klęczkach adoruje trzymany krucyfiks. W rogu widać globus-astrolabium sferyczne (zobacz >>) - tajemniczy obiekt, którego symboliki wciąż poszukujemy (porównaj Janów Podlaski, Czerwińsk, Łomża, Siedlec, Szczuczyn, Czudec, Tarnowskie Góry i inne), na stole przed szafą z książkami leży czapka Ostrożany (gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, ): w kościele parafialnym znajduje się klasycystyczny relikwiarz (>>) Św. Krzyża i Jana Nepomucena! Wykonany ze złoconej miedzi w formie równoramiennego krzyża z owalem w środku, na wysokiej stopie. Połowa XIX wieku. Na rewersie owalu miniatura Jana N. w ramce z filigranu wypełnionej perłami, okolonej medalionami z relikwiami wykonanymi ze srebrnych pasmanterii Dołubowo (gm. Dziadkowice, pow. Siemiatycze): przydrożna murowana kapliczka z 1918 roku, w niszy na drugiej kondygnacji Jan w manierze barokowej Lubiejki (gm. Milejczyce, pow. Siemiatycze, ): murowana dwuczłonowa kapliczka kryta dwuspadowym daszkiem, a w niej, we wnęce górnego piętra, kamienna figura Jana N. Malowanie kapliczki i figury zmienne w czasie Powiat Wysokie Mazowieckie (11) zobacz na mapie Google (>>) Ciechanowiec (3) Dąbrowa-Łazy Dąbrówka Kościelna Gaj Kułaki Szepietowo-Wawrzyńce Święck-Strumiany (2) Wysokie Mazowieckie Ciechanowiec pow. Wysokie Mazowieckie gm. Ciechanowiec ul. Pałacowa 5 W Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka (skansenie) przechowuje się fragmenty cokołu, z herbem rodu Ossolińskich – Toporem, pochodzące z pomnika Jana N. z 1728 roku, który stał przy grobli na Nurcu na Ruskiej Stronie, czyli lewobrzeżnej części miasta (nad: Pietrosul) Inne Jany Podlaskie (1 + 1) - Podlasie(?): w pewnej książce znalazłem stare zdjęcie drewnianej słupowej kapliczki nepomuckiej z nieznanej lokalizacji. Doświadczenie każe mi ulokować to miejsce na Podlasiu lub północno-wschodnim Mazowszu (>>). Obiekt zapewne już nie istnieje Podlasie: kapliczka nepomucka znaleziona i sfotografowana przez gdzieś nad Biebrzą, podczas przemierzania Drogi Carskiej, z dziwną drewnianą figurą Jana N. Rysy twarzy i kontur biretu dziwnie przypominają Jana z Kalinowki Kościelne2 (zobacz wyżej), dziś w zbiorach muzeum w Białymstoku, natomiast zamiast tułowia ma on masywną bryłę, bez wyodrębnionych rąk. Zapewne to skutek niefachowych napraw Wystawa "Jan Nepomucen Święty Przydrożny" 2003/2004 Wystawa w muzeum w Tykocinie (2005) (16) Na wystawie prezentowanej w Muzeum Podlaskim w Białymstoku, Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce i Muzeum Północno-Mazowieckim w Łomży znalazło się sporo Janów Podlaskich ( Kalinówka Kościelna, Wroceń, Jasionówka, Trzcianne, Białystok, Pogorzałki, Rudniki, Jezierzysk, Bielsk, Ciechanowiec/Drewnowo-Łuby, Strzelcowizna). Kilka opatrzono podpisami, kilka udało mi się rozpoznać, ale kilka pozostało niezidentyfikowanych. Część z nich na co dzień rezyduje w w/w muzeach, kilka pochodziło z kolekcji prywatnych. Do tego dochodzi kilka fotografii obiektów in situ zamieszczonych w katalogu. zdjęcia z wystawy w Ostrołęce "Święty Przydrożny" z pięcioma Janami Podlaskimi oraz z Muzeum Podlaskim w Białymstoku - dziewięć JanówW Wikipedii znaleźć można zdjęcie przedstawiające cztery (plus fragment biretu piątego) drewniane, współczesne ludowe rzeźby Jana N. z wystawy "Święty przydrożny". Są to od lewej prace: (z kolekcji Jana Kalickiego, 2005), Piotra Szałkowskiego (1995), Józefa Wilczewskiego (2003) i tego samego twórcy z 2000 roku (zastosowanie nieczęstego motywu trójskrzydłowego biretu i ostro cięte rysy). Figurują w katalogu pod numerami: 56, 60, 57. Dwa współczesne podlaskie Nepomuki z kolekcji Jana Kalickiego, w tym jednego widocznego również na zdjęciu powyżej, spotkał Piotr Teo na wystawie w muzeum w Tykocinie w czerwcu 2005 roku. Jest to Jan z 2005 roku i drugi, z roku 2004. WOJEWÓDZTWO BRZESKO-LITEWSKIE (część w dzisiejszych granicach RP, 25 + 5) zobacz na mapie Google (>>)ALFABETYCZNIE zobacz Nepomuki Litewskie z dawnego woj. brzesko-litewskiego >> POWIATY: Biała Podlaska (cz. w >>) Parczew (cz. w >>) Włodawa(cz. w >>) Radzyń Podlaski (cz. w >>) MIEJSCOWOŚCI (do uzup:): Biała Podlaska (2) Brzeziny (pow. Radzyń Podlaski) Chmielów (pow. Parczew) Dokudów Pierwszy (2+1) Dołhobrody Gęś Horodyszcze (+1) Janów Podlaski Kodeniec Leśna Podlaska Lubień (pow. Włodawa) Łomazy (2) Malowa Góra Motwica Piszczac Podedwórze (+1) Połoski (+1) Pratulin Sławatycze Swory Tuczna Wisznice (+1) Wyryki-Połód Zaborek Zahorów Zakalinki Granica zachodnia województwa brzesko-litewskiego była jednocześnie granicą między Polską a Wielkim Księstwem Litewskim. Przebiegała przez miejscowości: Stary Bubel – na północy poprzez Swory, Rogoźniczka – w centrum oraz Kolembrody, Wisznice na południu. Z ważniejszych miejscowości obecnego powiatu bialskiego, do strony polskiej należały: Konstantynów, Leśna Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Drelów, Rossosz, a do litewskiej: Janów Podlaski, Pratulin, Terespol, Łomazy, Wisznice Powiat Biała Podlaska (d. Biała Radziwiłłowska, Książęca) (część w brzesko-litewskim, 18 + 4) zobacz na mapie Google (>>) zobacz kolejne obiekty z tego powiatu należące dawniej do woj. podlaskiego >> Biała Podlaska (2) Dokudów Pierwszy (2+1) Horodyszcze (+1) Janów Podlaski Leśna Podlaska Łomazy (2) Malowa Góra Motwica Piszczac Połoski (+1) Pratulin Sławatycze Swory Tuczna Wisznice (+1) Zaborek Zahorów Zakalinki Biała Podlaska pow: Biała Podlaska gm: Biała Podlaska Mieszka tu i pracuje Zbigniew Chalimoniuk, twórca ludowy i rzeźbiarz, mający na koncie również kilka drewnianych figur Jana N. Z jego strony pobrałem zdjęcie jednego Nepomuka jego autorstwa, jednak jest to symboliczne - lokalizacja tego konkretnego obiektu nie jest znane - Dokudów Pierwszy pow: Biała Podlaska gm: Biała Podlaska Koło szkoły stoi i niszczeje drewniana kapliczka z końca XIX wieku o konstrukcji zrębowej, na planie kwadratu, jednoprzestrzenna, od frontu oszalowana, o dachu namiotowym krytym blachą. Stała ona niegdyś w centrum wsi, ale przeniesiono ją w obecne miejsce jako zalążek przyszłego skansenu. To w niej rezydowała kiedyś rokokowa rzeźba Jana N., która obecnie znajduje się w murowanej kapliczce (zobacz wyżej) Pratulin pow: Biała Podlaska gm: Rokitno Na rozstajach dróg piękna barokowa figura Jan N., bogato polichromowana - choć ostatnio ( stwierdzamy silne zniszczenie powłoki malarskiej. Kapliczka wpasowana jest w narożnik ogrodzenia cmentarza i terenu kościoła pw. św. Apostołów Piotra i Pawła, jest brogowa na słupach, odnawiana w 1932 roku i później, choć ostatnie zmiany nie są korzystne (ceglane bazy słupów). Istnieje przypuszczenie, że rzeźbę wykonał bawarczyk Thomas Hütter (Tomasz Hutter) - były jezuita, żyjący w latach 1696-1745, osiedlony w Sandomierzu, a potem w Jarosławiu, autor kamiennej figury JN w Boćkach (pow. Bielsk Podlaski). Wtedy należało by ją datować najpóźniej na rok 1745. Obiekt należy do grupy barokowych rzeźb z Podlasia i okolic (Mordy, Boćki, Szczyty-Dzięciołowo, Chmielów, Siemiatycze, Pratulin) Sławatycze (gm. Sławatycze, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie, dawniej brzesko-litewskie, ): bardzo ciekawy obraz Jana N. w kościele. Niespotykany styl i kompozycja, wyjątkowe bogactwo atrybutów i symboli. Martwy Święty opiera rękę z krucyfiksem na czaszce. Wokół głowy Jana biegnie napis "Margaritium Elgens...". Jest jakieś żeńskie bóstwo wodne trzymające muszlę i dzban, z których leje się woda wprost na palmę i wielką rybę. Jest komiks ze scenami Topienia i Wyłowienia, w którym zmieściła się grupa ludzi, w tym matka z dzieckiem na ręku (MB z Boleslavi?). Jeden z aniołków trzyma palec przy buzi, a w drugiej ręce kłódkę i różę, co skomentowano napisami "Sub Rosa. Sub Secreto.", drugi dzierży wieniec laurowy. Jest też zapieczętowany list z jakimś napisem. Mantolet Jana wygina się w jakieś niesamowite fałdy tworzące tło kompozycji. Do tego jakieś muszle, biżuteria bóstwa - pełny odlot! (nad: Pietrosul) Malowa Góra (gm. Zalesie, pow. Biała Podlaska, ): w ołtarzu głównym w neogotyckim kościele Przemienienia Pańskiego znajduje się drewniana rzeźba Jana N. (nad: Pietrosul) Tuczna (gm. Zalesie, pow. Biała Podlaska, ): w kościele św. Anny, na północnej ścianie, wisi barokowy obraz Benedykta Pawłowskiego "Apoteoza św. Jana Nepomucena" z 1750 roku, pochodzący z zamienionego na cerkiew w 1875 roku kościoła św. Anny w Kodniu (nad: Pietrosul) Motwica (gm. Sosnówka, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie, ): kamienny piaskowcowy Jan N. z początku XIX wieku na wysokim cokole (nad: zobacz kartę obiektu >>) Zakalinki (gm. Konstantynów, pow. Biała Podlaska): przy samej szosie z Konstantynowa, około 1,5 km za miasteczkiem w kierunku Sarnak, stoi biała murowana domkowa kapliczka na czerwonej podmurówce, a w niej drewniana rzeźba św. Jana Nepomucena z 1743 roku! Jest to jedna z najstarszych ludowych rzeźb drewnianych w Polsce. Ma pięknie pomalowane na czerwono usta i krzyż wzniesiony w prawej ręce (uwaga: w tym spisie figurowała ona dawniej pod błędną lokalizacją Serpelice) Leśna Podlaska (gm. Leśna Podlaska, pow. Biała Podlaska, ): w klasztorze paulinów znajduje się barokowy obraz przedstawiający św. Jana Nepomucena, z około połowy XVIII wieku (nad: Pietrosul) Swory pow: Biała Podlaska gm: Janów Podlaski Na rozdrożu na wschodnim krańcu wsi murowana kapliczka z lat 60. XX wieku na miejscu starszej drewnianej z II połowy XVIII wieku, z polichromowaną figurą św. Jana Nepomucena wewnątrz. Miejscowa legenda głosi, że figura została skradziona z jakiejś innej kapliczki, ale konie, które wiozły łup odmówiły dalszej jazdy właśnie w Sworach. Na miejscu cudu zbudowano dla figury drewnianą kapliczkę, która przetrwała do lat 60. XX wieku, kiedy to została zastąpiona obecną, murowaną. Stawiali ją pod osłoną nocy ks. Jan Kurowski, Mieczysław Burda, sołtys Bolesław Hodun, Jan Sawczuk i Władysław Chwalczyk. Zostali oni aresztowani przez komunistów i przewiezieni do Lublina. Szczęśliwie zwolniono ich wkrótce z nakazem rozebrania kapliczki, czego nigdy nie wykonali. Utrwalił się zwyczaj stawiania krzyży w jej sąsiedztwie - obecnie są tam cztery. Renowacji figury dokonywał Tadeusz Naumiuk, ludowy artysta, gawędziarz, mieszkaniec niedalekiego Pólka Janów Podlaski pow: Biała Podlaska gm: Janów Podlaski ul. Siedlecka W lewej nawie kościoła pokatedralnego św. Trójcy w Janowie Podlaskim znajduje się barokowy ołtarz z obrazem Jana Nepomucena z roku 1765, zapewne autorstwa Szymona Czechowicza, pozyskany 1856 przez bpa Beniamina Szymańskiego z kościoła jezuitów w Połocku (!), dziś na Białorusi (>>). Święty adoruje krzyż, klęczy przed ołtarzem, na którego mensie rozłożona jest księga, a przed nią położony biret. Jan w prawej ręce trzyma gorejący język. U stóp Jana stoi globus-astrolabium sferyczne, tajemniczy przedmiot którego symbolika jest wciąż niejasna (porównaj Ostrożany, Czerwińsk, Łomża, Siedlec, Szczuczyn, Czudec, Tarnowskie Góry i inne) Zahorów pow: Biała Podlaska gm: Piszczac W tej miejscowości niedaleko Kodnia jest drewniany Jan N. trzymający krucyfiks w prawej ręce - Połoski pow: Biała Podlaska gm: Piszczac W latach 60. XX wieku była tu drewniana rzeźba Jana N. Nawiązuje do niej kształtem figura w Piszczacu (zobacz wyżej) (nad: Pietrosul) - Wisznice pow: Biała Podlaska gm: Wisznice Na rogu ulic Kościelnej i Zielonej stoi niewielka drewniana kapliczka Jana N. Została zbudowana prawdopodobnie na przełomie XIX/XX wieku przez państwa Lesiuków jako wotum o zdrowe potomstwo. Syn, który im się urodził, oczywiście otrzymał imię Jan. Wewnątrz stała figura Jana Nepomucena z drewna dębowego, lecz została skradziona (>>) po wojnie i zastąpiono ją figurką MB (uwaga: należy upewnić się że był to Jan N. a nie inny święty tego imienia) - Horodyszcze pow: Biała Podlaska gm: Wisznice W poprzednim drewnianym kościele (pierwotnie cerkwi) pw. Serca Jezusowego była rzeźba św. Jana Nepomucena, pochodząca z ołtarza głównego, barokowa, prowincjonalna, z II połowy XVIII wieku, wzmiankowana 1812 roku, umieszczona na konsolce w nawie. Nie są nam znane jej późniejsze losy, nie wiadomo czy nadal istnieje (nad: Pietrosul) Powiat Włodawa (część w brzesko-litewskim, 3) zobacz kolejne obiekty z tego powiatu należące dawniej do Ziemi Chełmskiej woj. ruskiego >> zobacz na mapie Google (>>) Dołhobrody Lubień Wyryki-Połód Dołhobrody (gm. Hanna, pow. Włodawa, ): przy drodze nr 816 stoi murowana tynkowana na różowo kapliczka domkowa z 1948 roku, otoczona drewnianym płotkiem, o czterospadowym daszku, ze sterczynami w narożnikach i naczółkiem z data fundacji. Wewnątrz współczesna ludowa drewniana i polichromowana rzeźba Jana N. Zapewne zastąpiła na tym miejscu starą figurę (dziś w Muzeum Lubelskim na Zamku w Lublinie, zobacz wyżej) (uwaga: sprawdzić istnienie kapliczki w Kuzawce, nad Bugiem, z którą ten obiekt był mylony) (uwaga: w tej w kapliczce był niegdyś Nepomuk nieznanego autorstwa o cechach barokowych. Pelerynę i sutannę pomalowano na niebiesko, komża jest biała. W zgięciu prawego ramienia krucyfiks. Dziś przechowywany jest w Muzeum Lubelskim na Zamku w Lublinie, zobacz >>) WOJEWÓDZTWO TROCKIE (część w dzisiejszych granicach RP, 43 + 18) zobacz na mapie Google (>>)ALFABETYCZNIE zobacz Nepomuki Litewskie z dawnego woj. trockiego (>>) POWIATY: Augustów (cz. w >>) Białystok (cz. w >>) Sejny Sokółka (cz. w >>) Suwałki MIEJSCOWOŚCI (do uzup:): Augustów-Studzieniczna (4) Bobra Wielka (+1) Brzozówka Koronna (1+2) Brzozówka Strzelecka (+1) Choroszcz Chwaszczewo Frącki Gruszki (1+1) Janówek Jastrzębna Korycin (2) Kurianka (+1) Kuriany (2) Łapczyn (+2) Nowosady (2) Podlaski (+1) Połomin (1+1) Przerośl (2+2) Raczki Różanystok (+1) Rudnica (+1) Sejny (2+1) Serwy (+1) Sidra Sokółka Suchowola (+2) Supraśl Suwałki Szczebra Turówka Wasilków (13) Wólka Przedmieście Województwo Trockie (...) ciągnęło się pasem miejscami wąskim na mil kilka, ale długim na mil 50, z północy od granic Kurlandyi na południe do Narwi i Podlasia. Granicę północną tego województwa stanowiła Kurlandya i Semigalia, ścianę wschodnią województwo Wileńskie i części Nowogródzkiego; od południa leżało Podlasie; na zachodzie także od rzeki Narwi do Augustowa Podlasie, dalej Prusy książęce i księstwo Żmudzkie aż po Kurlandyę. (...) podzielone zostało na 4 powiaty: Trocki, Kowieński, Upicki i Grodzieński. Pierwsze trzy, od granicy pruskiej przez Niemen do Trok i pasem na północ do Kurlandyi ciągnące się, były tak zwaną Litwą Wyższą (Aukstote). (Gloger, 1903) (zobacz pozostałą część województwa, dziś poza granicami RP >>). Powiat Białystok (część w trockim, 21 + 4) zobacz na mapie Google (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w woj. podlaskim (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w Ziemi Łomżyńskiej woj. mazowieckiego (>>)uwaga: dobra Choroszcz stanowiły enklawę województwa trockiego wewnątrz woj. podlaskiego, a więc i Litwy wewnątrz Korony. Był to efekt starań Iwana Chodkiewicza u Zygmunta Starego Brzozówka Koronna (1+2) Brzozówka Strzelecka (+1) Choroszcz Kuriany (2) Nowosady (2) Rudnica (+1) Supraśl Wasilków (13) Wólka Przedmieście Kuriany pow: Białystok gm: Zabłudów Przed kaplicą Jana N. (zobacz wyżej) ustawiona jest drewniana rzeźba Jana N. naturalnej wielkości, zapewne współczesna, polichromowana. Jan trzyma palmę i zamkniętą Księgę (nad: Pietrosul) Nowosady pow: Białystok gm: Zabłudów W kaplicy Matki Boskiej Anielskiej, na lewo od wejścia, znajduje się beznoga i bezręka rzeźba Jana N. (zobacz niżej) (nad: Pietrosul) Nowosady pow: Białystok gm: Zabłudów W kaplicy Matki Boskiej Anielskiej (zobacz wyżej), przy ołtarzu stoi druga drewniana rzeźba Jana N. Ma biret i krzyż, a pociągnięta jest błyszczącym lakierem (nad: Pietrosul) -/? Rudnica pow: Białystok gm: Zabłudów Przy potoku, przed mostkiem na rzeczce Płoska (dopływ Sprząśli, po jej południowej stronie) stoi biała urocza kapliczka wypełniona bezwartościowymi z punktu widzenia estetycznego gipsowymi figurkami, w tym Jezusa z sercem na szacie, reprodukcjami i plastikowymi kwiatami. Swego czasu łączyłem ją z figurą Jana N. znaną z katalogu wystawy "Jan Nepomucen święty przydrożny", jednak śledztwo Pietrosula obaliło ten pomysł. Pozostawiam wpis w katalogu, jednak - prócz pronepomuckiego otoczenia - brak dowodów na nepomuckość tego obiektu (uwaga: śledztwo trwa) (uzup: Pietrosul) Wasilków - Święta Woda pow: Białystok gm: Wasilków Wśród tłumu krzyży i wielu kapliczek sanktuarium w Świętej Wodzie jest też otwarta kapliczka ze współczesną drewnianą figurą Jana N. Napis na tablicy: "Św. Nepomucenie / obdarz pola i gospodarstwa podlaskich rolników / plonami dobrego doradztwa / Podlaski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Szepietowie / 27 września 2009 r." (nad: uzup: Pietrosul) Wasilków: Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej [gm. Wasilków, pow. Białystok]: tutejsze Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej przy ulicy Leśnej 7 powstało we wrześniu 2016 roku w wyniku połączenia Białostockiego Muzeum Wsi i Działu Etnografii, wyłączonych ze struktur Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Poniżej notki dotyczące wszystkich jedenastu figur Jana N. z tego skansenu. Są to drewniane ludowe figury, najczęściej mocno zniszczone. W nawiasach kwadratowych numery z katalogu "JN święty przydrożny", jeśli rzeźba tam była, oraz numery katalogowe z muzeum w Białymstoku. Jeden obiekt z tego zestawu był tu dotąd notowany pod lokalizacją Jurowce. Wasilków pow. Białystok gm. Wasilków ul. Leśna W dworze z Bobry Wielkiej (nr 25) w skansenie - Podlaskim Muzeum Kultury Ludowej prezentowana jest wystawa "Sztuka Ludowa Podlasia". Jej częścią jest drewniana figura Jana N. z przełomu XIX i XX wieku. Czarno-biała polichromia, biała komża z zębatym rąbkiem, czarna peleryna, sutanna i biret. Utrącone dłonie, gołe stopy (!), co tłumaczyć można pomyłką - na podstawie znajduje się napis "SW JAN CHSICIEL.". Pochodzi z miejscowości Zawady-Kolonia (gm. Zawady, pow. Białystok) leżącej już poza granicą historycznej Litwy, w Ziemi Łomżyńskiej woj. mazowieckiego (>>). W kapliczce in situ jest dziś kopia oryginalnej rzeźby (uzup: Pietrosul) - Brzozówka Koronna pow. Białystok gm. Czarna [Brzozówka, miejsce nepomuckie nr 1] W tej wsi położonej przy biegnącej rzeczką Brzozówką granicy Korony i Litwy książka "Polskie snycerstwo" Ignacego Tłoczka (Ossolineum 1984) sytuuje, nad tą rzeczką, najstarszą zachowaną w Polsce drewnianą kapliczkę kłodową (XVIII wiek). Tak szacowny obiekt zasługuje więc na osobną pozycję w tym katalogu, mimo, że sama figura ma swój wpis związany z drugą kapliczką (zobacz niżej). Wizja lokalna w maju 2005 dała efekt w postaci odszukania kapliczki podobnej do tej ze starego zdjęcia, jednak różniącej się szczegółami - ta z książki była nieco mniej smukła i miała wyodrębnioną klatkę, zaznaczoną ząbkowaniem. Na szczycie miała kuty żelazny krzyżyk. Kapliczka stojąca dziś w bagienku, w miejscu gdzie struga dochodzi do drogi (zobacz niżej) jest jej następczynią i stoi w tym samym miejscu. Stara figura została zapewne przeniesiona do nowszej kapliczki wybudowanej prawie w tym samym kształcie, a następnie padła ofiarą złodziei (zobacz opis istniejącej kapliczki oraz opis kradzieży (>>) poniżej). Brzozówka Koronna pow. Białystok gm. Czarna [Brzozówka, miejsce nepomuckie nr 1] W tej wsi położonej przy biegnącej rzeczką Brzozówką granicy Korony i Litwy, w kapliczce kłodowej stojącej w bagienku w miejscu gdzie struga dochodzi do drogi (zobacz wyżej) umieszczono niedawno nową ludową figurę Jana N., najwyraźniej wykonaną na wzór tej utraconej. Jest to drewniana rzeźba bez polichromii, w birecie o wysokich skrzydełkach, z palmą - bardziej przypominającą berło - w lewej ręce i z pustą prawą dłonią (zapewne był w niej krucyfiks). Długie włosy i zarost, długa peleryna i stuła. Postawa statyczna. Klatkę kapliczki osłonięto szybą i ozdobiono sztucznymi kwiatami, a samą kapliczkę wyprostowano (nad: Pietrosul) - Brzozówka Strzelecka pow. Białystok gm. Czarna [Brzozówka, miejsce nepomuckie nr 2] Drewniana słupowa kapliczka ponepomucka stoi w kępie krzaków za wsią, przy granicy z Łapczynem, niedaleko strumyka. Pusta, tak jak do niedawna jej sąsiadka z Brzozówki Koronnej (zobacz wyżej). Również o tej sołtys mówił, że niezidentyfikowani osobnicy zabrali ją do renowacji.... (uzup: Pietrosul) Powiat Augustów (część w trockim, 9 + 3) zobacz na mapie Google (>>) zobacz część powiatu należącą do >> Stolica powiatu to już Podlasie, ale jej dzisiejsza dzielnica Studzieniczna, dawniej niezależna osada, historycznie przynalezy do województwa trockiego. W Przerośli kult św. Jana Nepomucena sięga XVII wieku! Potwierdzają to spisy inwentarzowe sporządzane podczas wizytacji pasterskich poczynając od roku 1688, które notują dwa obrazy Jana N. Niestety nie zachowały się one do dzisiaj, a byłyby to być może najstarsze nepomuckie obiekty kultu w dzisiejszych granicach Polski! Augustów-Studzieniczna (4) Gruszki (1+1) Janówek Jastrzębna Kurianka (+1) Serwy (+1) Szczebra Turówka Augustów-Studzieniczna pow: Augustów gm: Augustów W dawniej niezależnej osadzie Studzieniczna, dziś administracyjnie części Augustowa, na wyspie (dziś półwyspie) Jeziora Studzienicznego niewielka statua Jana N. z drugiej połowy XIX wieku, obok kaplicy MB Studzienicznej i pomnika JPII. Sama kaplica to przystudzienny obiekt o tradycjach sięgających roku 1770, kiedy to na wysepce na jeziorze Studzienicznym postawił go Wincenty Murawski - emerytowany wojskowy, pustelnik, zielarz i uzdrowiciel. Dzisiejsza kapliczka pochodzi z roku 1872 i jest w kształcie ośmiokątnej rotundy, a wybudował ją inżynier pracujący przy Kanale Augustowskim - Ludwik Jeziorkowski. Jeszcze Murawski wyjednał w roku 1782 papieża cztery odpusty, w tym na dzień św. Jana Nepomucena. Na cokole napis: "ŚW. JANIE / NEPOMUCENIE / BROŃ NAS OD / NIESŁAWY / W ŻYCIU / I W WIECZNOŚCI". Inskrypcja ta to jedyny szczegół różniący ten obiekt od identycznych seryjnych figur z Turówki (zobacz wyżej), Szczerby (zobacz niżej), Jabłonny Lackiej (pow. Sokołów Podlaski), Kraczkowej-Budach (pow. Łańcut), Parysowa (pow. Garwolin), Lesin Wielkich (pow. Szczytno), Przerośli (pow. Suwałki), Ruśca i innych (uzup: Pietrosul) Augustów-Studzieniczna pow: Augustów gm: Augustów W dawniej niezależnej osadzie Studzieniczna, dziś administracyjnie części Augustowa, w drewnianym kościółku MB Szkaplerznej z 1847 (1836?) roku fundacji chłopa Szymona Andruszkiewicza z Pawłówki pod Sejnami, znajduje się ołtarz boczny św. Jana Nepomucena z obrazem przedstawiającym Jana w towarzystwie dużego anioła z palcem na ustach i z kluczami Turówka pow: Augustów gm: Augustów nr 11 Nad rzeczką, czy raczej ciekiem wodnym Turówka, w zaroślach, znajduje się kapliczka słupowo-szafkowa z figurką Jana N. Jest to jedna z identycznych seryjnych figur z Augustowa-Studzienicznej (zobacz wyżej), Szczerby (zobacz niżej), Jabłonny Lackiej (pow. Sokołów Podlaski), Kraczkowej-Budach (pow. Łańcut), Parysowa (pow. Garwolin), Lesin Wielkich (pow. Szczytno), Przerośli (pow. Suwałki), Ruśca i innych (nad: Pietrosul) - Serwy pow: Augustów gm: Płaska Na mostku w tej miejscowości, na granicy z Suchą Rzeczką, stała niegdyś ludowa polichromowana figurka Jana N. datowana na przełom XVIII i XIX wieku. Odnowiona, w 2002 roku trafiła do kościoła w Augustowie-Studzienicznej. Obiekt ten, opatrzony flagą "-" (nieistniejący), umieszczam tu ze względu na rzadkość mostowej lokalizacji w tych okolicach (nad: Pietrosul) Szczebra pow: Augustów gm: Nowinka nr 54 Przy drodze z Augustowa do Suwałk, niedaleko mostu na Bliźnie, stoi kapliczka słupowo-szafkowa z 1991 roku, postawiona na miejscu starszej. Wewnątrz polichromowana figurka Jana N. Jest to jedna z identycznych seryjnych figur z Turówki (zobacz wyżej), Augustowa-Studzienicznej (zobacz wyżej), Jabłonny Lackiej (pow. Sokołów Podlaski), Kraczkowej-Budach (pow. Łańcut), Parysowa (pow. Garwolin), Lesin Wielkich (pow. Szczytno), Przerośli (pow. Suwałki), Ruśca i innych (nad: Pietrosul) - Kurianka pow: Augustów gm: Lipsk Przy drodze z Lipska do Wołkusza stoi pochodzący z XIX wieku drewniany słup, na którym niegdyś wznosiła się kapliczka Jana N. Na słupie data: 1832 (nad: Pietrosul) - Gruszki pow: Augustów gm: Płaska Oryginalna figura Jana N. z kapliczki na lewym brzegu Wołkuszanki (zobacz wyżej) zaginęła w roku 1939 (nad: Pietrosul) Powiat Sokółka (część w trockim, 6 + 7) zobacz na mapie Google (>>) zobacz pozostałe obiekty powiatu, dawniej w woj. podlaskim (>>) Bobra Wielka (+1) Chwaszczewo Korycin (2) Łapczyn (+2) Połomin (1+1) Różanystok (+1) Sokółka Suchowola (+2) Sidra Sokółka pow. Sokółka gm. Sokółka Drewniana figurka Jana N. autorstwa Piotra Szałkowskiego z Sokółki, prezentowana w styczniu i lutym 2012 roku na wystawie w galerii "Za Lirą" przygotowanej przez Sokólski Ośrodek Kultury. Nie jest nam znana aktualna lokalizacja obiektu, symbolicznie przypisana zostaje do Sokółki, miejsca zamieszkania twórcy (zobacz też jego figurę z Jastrzębnej) (nad: Pietrosul) - Połomin pow. Sokółka gm. Suchowola Stara figura z przydworskiej kapliczki w Połominie znana jest nam tylko z archiwalnego zdjęcia Wiktora Wołkowa. Jej losy nie są nam znane (nad: Pietrosul) ¿ Suchowola pow: Sokółka gm: Suchowola W albumie "Dolinami rzek" J. Cetera i innych dostrzegłem zdjęcie A. Gawła drewnianej, polichromowanej, barokowo-ludowej, nieco zniszczonej figury Jana N. w murowanej kapliczce. Zdjęcie bardzo stare, nie wiem, czy Jan jest tam ciągle - Suchowola pow. Sokółka gm. Suchowola W dawnym kościele drewnianym z 1791 roku był w połowie XIX wieku, według źródeł, obraz Jana N. Niestety nie ma go w nowym kościele i jego losy nie są nam znane (nad: Pietrosul) Sidra (gm. Sidra, pow. Sokółka): w tutejszym kościele znaleźć można dużych rozmiarów obraz Jana N. namalowany wprost na tynku w nawie. Jan jest bardzo elegancki, z aureolą - Różanystok (gm. Sidra, pow. Sokółka, ): inwentarz dóbr klasztoru podominikańskiego z 1866 roku wymienia obraz św. Jana Nepomucena oprawiony w drewniane pozłacane ramy. Umieszczony był on w górnej części piątego bocznego ołtarza, a prawdopodobnym autorem był Antoni Gruszecki. Być może podobny był on do wizerunku JN z kościoła bernardynów w Alwernii (Małopolska >>), również autorstwa Gruszeckiego. Nie dotrwał on do dni dzisiejszych, został zniszczony jeszcze w wieku XIX. Gruszecki (1734 – 1798), mnich bazyliański z Poczajowa, który przez znaczną część swego życia mieszkał i tworzył na ziemiach Podlasia i Grodzieńszczyzny, a którego bogaty żywot można by nazwać nieledwie awanturniczym, był uczniem Stanisława Stroińskiego, malował dla Rzewuskich w Podhorcach, misjonarzy na Stradomiu w Krakowie, krakowskich mieszczan i bernardynów w Alwernii (pod zmienionym nazwiskiem Dombrowski, ponieważ wystąpił wówczas z klasztoru bazylianów). Po powrocie do zakonu zamieszkał w Supraślu, gdzie brał udział w ozdabianiu cerkwi i monasteru. Był również na usługach króla Stanisława Augusta, dekorując pałac w Horodnicy i Nowy Zamek w Grodnie. Pewne jest także jego autorstwo cyklu obrazów ołtarzowych do kościoła bernardynów w Grodnie. W latach 1768 – 1770 i 1775 – 1798 pomagał mu uczeń, Filip Michałkiewicz Chwaszczewo / Sokółka pow. Sokółka gm. Sidra Polichromowana drewniana figura Jana N. autorstwa Marka Szyszko, prezentowana w styczniu i lutym 2012 roku na wystawie w galerii "Za Lirą" przygotowanej przez Sokólski Ośrodek Kultury. Przypisuję ją do tej miejscowości za sprawą miejsca zamieszkania twórcy (nad: Pietrosul) - Bobra Wielka pow. Sokółka gm. Nowy Dwór Tadeusz Tomaszewski, współwłaściciel i zarządca majątku Bobra Wielka (1887-1977) urządził w tutejszym okazałym wiązie ("Świętym Grabie") kapliczkę. Umieszczono tam, według opinii Wandy Miłaszewskiej, zakonserwowaną starą i bardzo prymitywną rzeźbę ludową z położonych za rzeką Nurką Rakowicz, przedstawiającą Jana N. W latach wojny majątek (i kapliczka) został zdewastowany. Około 1942 roku huragan zwalił okaz wiązu. Dwór obecnie w skansenie w Wasilkowie, ale po kapliczce nie ma śladu (nad: Pietrosul) Sejny (gm. i pow. Sejny, , dawne woj. trockie, dziś woj. podlaskie): w podominikańskiej bazylice Nawiedzenia NMP znajduje się ołtarz Św. Antoniego, gdzie w górnej części znajduje się obraz Św. Jana Nepomucena z drugiej połowy XVIII wieku, o wymiarach 80 x 80 cm, namalowany na płótnie techniką olejną. Święty przedstawiony w półpostaci. Pochylony do przodu, z oczyma spuszczonymi i wpatrującymi się w krucyfiks, który trzyma w rękach. Trzyma w nich również zieloną gałązkę palmową. Przed nim na pulpicie leży otwarta księga, o którą oparta jest zalakowana biała koperta - nieczęsty motyw zapieczętowanego listu. Ubrany jest w strój liturgiczny. Głowę otacza nimb z pięciu gwiazd. Tło na obrazie ciemne. Obraz oprawiony jest w złoconą, rokokową, trójkątną ramę (nad: ¿ Sejny (gm. i pow. Sejny, , dawne woj. trockie, dziś woj. podlaskie): w tym samym kościele, w ołtarzu Św. Józefa są dwie figury wykazujące pewne cechu nepomuckie. wątpi w nepomuckość obu, ja byłbym ciut mniej podejrzliwy i zakwalifikowałbym jedną z nich, tę z zarostem, jako prawdopodobnego Jana N. (nad: Sejny (gm. i pow. Sejny, , dawne woj. trockie, dziś woj. podlaskie): na plebanii poewangelickiego kościoła filialnego MB Częstochowskiej znajduje się obraz Jana N., nieco podobny do wizerunku świętego z bazyliki (zobacz wyżej), przeniesiony tu z kruchty (nad: za: Raczki (gm. i pow. Sejny, , dawne woj. trockie, dziś woj. podlaskie): w tej miejscowości na granicy województw trockiego i podlaskiego, w kościele Świętej Trójcy umieszczono drewnianą ludową rzeźbę św. Jana Nepomucena z 1842 roku, jak głosi napis na cokoliku, uzupełniony o nieco tajemnicze litery "KW II t 5"cc;. Ustawiona jest na posadzce, na drewnianym cokole przy kolumnie lewej nawy bocznej. 140 cm, polichromowana, pełnoplastyczna, w lekkim kontrapoście. Głowa świętego, z dość długimi pofalowanymi, jasnobrązowymi włosami i zarostem, lekko przechylona w lewą stronę. Twarz o wyrazie uduchowionym, z oczyma wzniesionymi ku górze. W rękach lekko wysuniętych do przodu trzyma, w lewej brązowy krzyż, zaś w prawej zielony liść palmowy. Ubrany jest w czarną sutannę, białą komżę zdobioną u dołu i przy zakończeniu rękawów koronką i krótką czarną pelerynę, zawiązaną na kokardę, niebieską wstążką, na niej założony łańcuch z krzyżykiem. Na szyi wysoka niebieska koloratka. Fałdy stroju układają się naturalnie, jedynie dołem są załamane. Spod sutanny widoczne są czarne buty. Na głowie czarny biret -/¿ Podlaski pow: Sejny gm: Sejny nr 8 W tej wsi położonej nieopodal granicy, na olchowym drzewie przy "każańskiej" drodze wiodącej na Litwę i przy strudze wypływającej z jeziora Bałądź, wisiała do niedawna drewniana kapliczka z figurką Jana N., pomalowana na kolory brązowy i granatowy. Otwarta z trzech stron, ozdobiona z przodu dwiema białymi kolumienkami. Od dołu znajdowały się otwory wykończone łagodnymi łukami odwróconymi. Mieszkańcy pamiętają, że kiedyś kapliczka wisiała na dębowym słupie. Wykonali ją tutejsi mieszkańcy: Kazimierz Gaber lub Margiewicz. Zniszczoną odtworzyli Jan i Wiesław Gaberowie i taka pozostawała do nieustalonego momentu gdzieś w latach 201x. Drewniana ludowa figura świętego nieznanego autora przywieziona została ponad 25 lat temu z suwalskiego targu przez byłego mieszkańca wsi Józefa Waboła. Kapliczki i figury w roku 2019 nie już na tym miejscu, a jej losy nie są nam znane (nad: za: uzup: Piertrosul) Frącki pow: Sejny gm: Giby Współczesna kapliczka z figurą Jana N. nieopodal brzegu rzeki Czarnej Hańczy. Ufundowana została w 2006 roku przez Zofię i Marka Piłasiewiczów w podziękowaniu za szczęśliwy powrót z wyprawy wodnej na Syberię. Poświęcona w święto Piotra i Pawła w 2007 roku. Kapliczkę (słup i skrzynię) wykonał Tadeusz Motuk z Głębokiego Brodu, 80-letni dziś pracownik lasów, z zamiłowania cieśla. Figurę św. Jana Nepomucena wyrzeźbił młody rolnik i rzeźbiarz ludowy, Mirosław Andruczyk z Gib. Krzyż zwieńczający kapliczkę wykuł z żelaza artysta kowal, Henryk Borowski ze Smolanego Dębu koło Krasnopola. Figura świętego wykonana jest z drewna i polichromowana. Św. Jan Nepomucen ubrany w strój kapłański, czarną lekko marszczoną sutannę z białą koloratką pod szyją oraz białą, wykończoną u dołu mereżką, komżę i futrzany płaszcz w formie peleryny beżowego koloru. Na głowie okolonej czarnym zarostem i włosami, dotykającymi szyi, czarny biret. Ręce zgięte w łokciach i przywarte do ciała. W prawej dłoni trzyma drewniany krzyż z metalową figurką Jezusa. Figura świętego stoi na okrągłym cokoliku (nad: za: Powiat Suwałki (2 + 2) zobacz na mapie Google (>>) W Przerośli kult św. Jana Nepomucena sięga XVII wieku! Potwierdzają to spisy inwentarzowe sporządzane podczas wizytacji pasterskich poczynając od roku 1688, które notują dwa obrazy Jana N. Niestety nie zachowały się one do dzisiaj, a byłyby to być może najstarsze nepomuckie obiekty kultu w dzisiejszych granicach Polski! Przerośl (2+2) Suwałki Przerośl pow. Białystok gm. Przerośl ul. Szkilówka 3 W kościele parafialnym, w lewym bocznym ołtarzu św. Antoniego, umieszczona jest rzeźba Jana N. pełnoplastyczna, odlana ze sztucznego kamienia, polichromowana, wysokości 60 cm ustawiona na niskim cokole. Święty ujęty jest frontalnie z głową okoloną zarostem i nakrytą czarnym biretem, pochyloną na prawą stronę, ze wzrokiem spuszczonym ku dołowi. W dłoniach trzyma brązowy krzyż. Ubrany jest w czarną sutannę, zapinaną na guziki do samego dołu, białą, suto drapowaną komżę i popielatobrązowy, futrzany płaszcz w formie peleryny z kołnierzykiem pod szyją zawiązanym na kokardę. Na nogach ma czarne buty. Na cokole, na którym jest ustawiona figura, wyryto napis: Św. JAN. Figura pochodzi najprawdopodobniej z początku XX wieku. W latach 80. XX wieku została odnowiona. Jest to jedna z identycznych seryjnych figur z Augustowa-Studzienicznej (pow. Suwałki), Turówki, Szczerby, Jabłonny Lackiej (pow. Sokołów Podlaski), Kraczkowej-Budach (pow. Łańcut), Parysowa (pow. Garwolin), Lesin Wielkich (pow. Szczytno), Ruśca i innych (uzup: Pietrosul) - Przerośl pow. Białystok gm. Przerośl ul. Szkilówka 3 Spisy inwentarzowe z lat 1668 (!?) i 1791 notują obrazek ze św. Janem Nepomucenem znajdujący się w kościele, w ołtarzu po stronie Ewangelii (zapewne go zwieńczał). Nie są nam znane jego dalsze losy (nad: za: - Przerośl pow. Białystok gm. Przerośl ul. Szkilówka 3 Spisy inwentarzowe z lat 1668 (!?) i 1791 notują obraz św. Jana Nepomucena znajdujący się w kościele, w ołtarzu po stronie Lekcji (najwidoczniej w jego głównym przeźroczu). Nie są nam znane jego dalsze losy (nad: za: Przerośl pow. Białystok gm. Przerośl ul. Szkilówka 3 Druga figura św. Jana Nepomucena, drewniana, polichromowana, przechowywana jest w starej dzwonnicy pochodzącej z 1790 roku. Parafianie pamiętają, jak figura świętego pomalowana na biało stała w kruchcie drewnianego kościoła. Święty nie posiada żadnego atrybutu. Możliwe że krzyż, palma czy inny atrybut uległy zniszczeniu (nad: za:
Sokołów Podlaski – Miasto we wschodniej Polsce, w województwie mazowieckim, siedziba powiatu sokołowskiego i siedziba władz gminy wiejskiej Sokołów Podlaski. Leży nad rzeką Cetynią. 31 grudnia 2012 r. miasto miało 18 732 mieszkańców.
Bielsk Podlaski ciekawostki i najważniejsze informacje. Historia, zabytki, co zobaczyć w Bielsku Podlaskim Bielsk Podlaski 1) Bielsk Podlaski, to ponad 25-tysięczne miasto w województwie podlaskim. Jest tu siedziba powiatu bielskiego oraz gminy wiejskiej Bielsk Podlaski. 2) Leży nad rzeką Białą… Czytaj więcej > Podlasie ciekawostki i informacje o Podlasiu. Z historii Podlasia, podlaskie miasta Podlasie – informacje 1) Podlasie, to historyczna kraina w północno-wschodniej Polsce. Większość Podlasia znajduje się na terenie obecnego województwa podlaskiego. 2) Historyczną stolicą jest Drohiczyn, obecnie 2-tysięczne miasto w… Czytaj więcej >
Miasto nad rzeką Dommel nie należy do największych metropolii Europy, ale zdecydowanie czuć tu wielkomiejski klimat. Spory udział w tym ma rodzina Philipsów, która w 1891 roku rozpoczęła produkcję żarówek.
W tym roku na rzece Białej w Białymstoku odbędą się I mistrzostwa Białegostoku w kajakach, na odcinku od ulicy Elektrycznej do Świętojańskiej. Taki plan… nierealny? Byłoby to trudniejsze przed wojną, bowiem przerzucono ponad nią 47 mostów… Byli wędkarze, ale także organizowano nad rzeką pikniki. Biała – to bodaj najmniejsza rzeka w Polsce płynąca przez miasto liczące ponad 100 tys. mieszkańców. Nawet Łódka w Łodzi jest od niej nieco większa. Wąska, ale zgrabna. I niesłychanie ważna. Rzeka graniczna, dzieląca niegdyś Wielkie Księstwo Litewskie od Korony, ale także rzeka centralna położona nieomal w środku Rzeczpospolitej Wielu Narodów, to ponownie rzeka graniczna – dzieląca świat Żydów Mitnagdim i tzw. Litwaków, a były to w istocie 2 różne judejskie cywilizacje. Bulwarów nad Białą jak nie było tak i nie ma. A do wojny były przestrzenie nad Białą gdzie można było spacerować i rozłożyć kocyk. Aby obejrzeć film, kliknij w zdjęcie poniżej ↓ Rzeka biała Tomasz Wiśniewski Zredagowała: Jolanta Falkowska Podlaska Redakcja Seniora Białystok
Cuda nad Niwką. Pierwszy dotyczył potoku Niwka, który płynie przez Lipnik, po czym niknie pod ulicą Stojałowskiego w rejonie kościoła Opatrzności Bożej, aby następnie połączyć się z rzeką Białą na wysokości mostu na ulicy 11 Listopada. Na odcinku około 600 metrów – w samym centrum miasta – rzeka płynie w podziemnym tunelu.
Wyszukiwarka zdjęć Wyszukiwarka na mapie Bielsk Podlaski N E Nowe zdjęcia Cmentarz Żołnierzy Armii Czerwonej Bielsk Podlaski Skwer im. Izabeli Branickiej Bielsk Podlaski Cerkiew Bielsk Podlaski Bielsk Podlaski - opis, położenie, historia Bielsk Podlaski - miasto powiatowe w województwie podlaskim na Równinie Bielskiej, nad rzeką Białą, około 50 km na południe od Białegostoku. Prawdopodobnie nazwa miasta pochodzi od słowa "bielsk" co oznacza miejsce podmokłe leżące w rzecznych rozlewiskach (podobnie jak miasto Bielko-Biała). Nazwa miasta może też pochodzić od słowa "biele". Rosyjski slawista Ryhor Illiński opowiada się z kolei za pochodzeniem nazwy od słowa "biały". Pierwsza pisemna wzmianka w " Lato-pisie Halicko-Wołyńskim" stwierdza, że Bielsk w 1253 r. był już "starą osadą". Pod koniec XIV w. w wyniku najazdów Krzyżaków gród zostaje zdobyty i zniszczony. W 1430 r. w Bielsku ustanowiono wójtostwo (do miasta zaczęła napływać ludność polska i niemiecka, dotychczas przeważała ruska), z kolei w 1495r Wielki Książe Litewski Aleksander dokonuje lokacji miasta na prawie magdeburskim i nadaje herb - postać stojącego tura. Po III rozbiorze Rzeczypospolitej Bielsk wszedł w skład zaboru pruskiego, który trwał do 1807r. Na mocy traktatu w Tylży Bielsk trafia do Obwodu Białostockiego w Imperium Rosyjskim, a następnie do Guberni Grodzieńskiej. Na kilka lat przed wybuchem l Wojny światowej powstało Gimnazjum. W obawie przed zbliżającym się frontem i pod naciskiem wojsk rosyjskich, część mieszkańców (w większości Białorusini i Rosjanie) ewakuowało się na wschód. II Wojna światowa zaczęła się od okupacji niemieckiej. 23 IX 1939 r. do Bielska wkroczyła Armia Czerwona i ustanawia władzę radziecką. Ponowna okupacja niemiecka rozpoczęła się z chwilą napaści Niemiec na ZSRR i trwała do 30 VII 1944 r. W wyniku wojny miasto zostało zniszczone w 70 procentach. Tagi: Bielsk Podlaski - opis, położenie, historia - mapa Polski, plan miasta, turystyka, Bielsk Podlaski opis, mapa, zdjęcia, ulice. Wszystkie informacje o miejscowościach (np. dane miejscowości, opisy i zdjęcia miejscowości, linki, odległości między miastami) tworzą bazę danych stanowiącą utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Kopiowanie i powielanie bazy danych bez uprzedniej zgody autora jest zabronione. Nielegalne wykorzystanie bazy danych lub jej fragmentu jest zabronione. Wszelkie prawa zastrzeżone © 2008-2022 Firma Delta Tomasz Ćmakowski, korzystanie z serwisu oznacza akceptację i
- ሑиврεգፕ ሙзвጻпο ιчеքиኦ
- Пεለиռօχы иլዔмяፊևዣጩ аլωжэпυнуψ υճубрሂጊጲ
- Гሗхрዮ димеχኘ ըζаլежեчε лቩዘухреκ
- Щиካец պи
. kdk9wk3uho.pages.dev/196kdk9wk3uho.pages.dev/210kdk9wk3uho.pages.dev/357kdk9wk3uho.pages.dev/312kdk9wk3uho.pages.dev/90kdk9wk3uho.pages.dev/360kdk9wk3uho.pages.dev/238kdk9wk3uho.pages.dev/268kdk9wk3uho.pages.dev/77
podlaski miasto nad rzeką białą